Sağlık İçin Tehlikeli Madde Temini Suçu

TCK Madde 194

(1) Sağlık için tehlike oluşturabilecek maddeleri çocuklara, akıl hastalarına veya uçucu madde kullananlara veren veya tüketimine sunan kişi, altı aydan bir yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.

• 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu (TCK) Tam Metin

• Makale: Sağlık İçin Tehlikeli Madde Temini Suçu

TCK Madde 194 Gerekçesi

Madde metninde çocuklara veya akıl hastalarına sağlık için tehlikeli olabilecek maddelerin verilmesi suç olarak tanımlanmıştır. Bu suçun konusu, alkollü içki ve tütün mamülleri gibi, sağlık için tehlikeli olan her çeşit maddedir. Bu bakımdan, insanda bağımlılık yaratması ve sağlık için tehlikeli olması dolayısıyla tiner gibi kimyasal maddeler de bu suçun konusunu oluşturur. Ancak, belirtilmelidir ki, bağımlılık etkisi yapan uyuşturucu veya uyarıcı maddeler açısından, bu Bölümde tanımlanan bu hususa ilişkin özel suç hükümleri uygulanır.

Suç, sağlık için tehlikeli olabilecek maddelerin çocuklara veya akıl hastalarına verilmesiyle, söz konusu maddelerin bu kişilerin tüketimine sunulmasıyla oluşur. Bu bakımdan, söz konusu suça teşebbüs de tamamlanmış suç gibi cezalandırılmayı gerektirmektedir.

Çocukların yanı sıra, onsekiz yaşını doldurmuş olmakla birlikte, akıl hastası olan veya uçucu madde kullanan kişiler de bu suçun mağduru olabilirler.

YARGITAY 20. CEZA DAİRESİ Esas : 2017/6094 Karar : 2018/438 Tarih : 23.01.2018

• TCK 194. Madde

• Sağlık İçin Tehlikeli Madde Temini Suçu

1-Bira satın alan on sekiz yaşından küçük olduğu belirtilen … ve …’ın nüfus kayıtları getirtilerek yaşları belirlenmeden eksik araştırma ile hüküm kurulması,

2-4250 sayılı İspirto ve İspirtolu İçkiler İnhisarı Kanunu’nun 24/05/2013 tarih ve 6487 sayılı kanun ile değiştirilen 7. maddesine göre 18 yaşından küçüklere alkollü içki satılması sonucunda çocuğun sağlığının tehlikeye sokulması halinde TCK 194. maddesine göre cezaya hükmolunabileceği; sanığın 18 yaşından küçük mağdurlara alkollü içki satmak şeklinde sabit olan eyleminin hükümden sonra yürürlüğe giren 4250 sayılı Kanun’un 6487 sayılı Kanunla değiştirilen 6. maddesinin 3. fıkrası yollamasıyla 7. maddesinin 1. fıkrasının b) bendinde öngörülen idari para cezasıyla yaptırıma bağlanmış olması karşısında; sanığın hukuki durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,

3-Kabule göre;

Sanığın TCK’nın “53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (c) bendindeki hak ve yetkileri kullanmak yönündeki yoksunluğunun, “kendi alt soyu” üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından “koşullu salıverilmesine kadar”, “kendi üst soyu ve diğer kişiler” yönünden ise, “hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar” sürmesine karar vermek gerektiği gözetilmeden, 53. maddenin (3) numaralı fıkrasına aykırılık oluşturulması ve 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanıkların durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,

Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 23/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 20. CEZA DAİRESİ Esas : 2017/2101 Karar : 2017/7224 Tarih : 25.12.2017

• TCK 194. Madde

• Sağlık İçin Tehlikeli Madde Temini Suçu

1-Sanığın suçlamayı kabul etmediği, suç tarihi itibariyle 18 yaşından küçük olan … ve …‘ın olay günü tükettikleri alkollü içkiyi … Büfeden normal boylu, şişman, 40-45 yaşlarında bir erkek şahıstan satın aldıklarını beyan ettikleri, yargılama sonucu hem büfenin ortağı olduğunu beyan eden sanık hem de büfenin işletmecisi olduğunu beyan eden ve hakkında verilen hükmün açıklanması geri bırakılan diğer sanık … hakkında hüküm kurulduğu anlaşılmakla; … ve …‘ın alkollü içkiyi sanıktan satın alıp almadıkları hususunda yeterli araştırma ve yüzleştirme yapılmadan eksik incelemeye dayalı olarak hüküm kurulması,

2-Suç tarihinde yürürlükte bulunan ve sanık lehine olan, 20/01/2001 tarihinde yürürlüğe giren 4619 sayılı Kanun’un 3. ve 4. maddeleri ile değişik 4250 sayılı Kanun’un 19. ve 28. maddelerindeki “tüm ticari ve kamuya açık yerlerde, tüketilmek veya beraberinde götürülmek üzere 18 yaşından küçüklere alkollü içecek satılması ve sunulması yasaktır.”, bu yasağa uymayanlar “altmış milyon Türk Lirasından altıyüz milyon Türk Lirasına kadar adli para cezası ile cezalandırılır.” hükmü gereğince ceza tayini yerine, suç tarihinden sonra 11/06/2013 tarihinde yürürlüğe giren ve sanığın aleyhine olan 6487 sayılı Kanun’un 2. ve 3. maddeleri ile yeniden düzenlenen 4250 sayılı Kanun’un 7. maddesinin yönlendirmesiyle 5237 sayılı TCK’nın 194/1. maddesine göre cezalandırılmasına karar verilmesi,

3-Sanığın TCK’nın “53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (c) bendindeki hak ve yetkileri kullanmak yönündeki yoksunluğunun, “kendi alt soyu” üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından “koşullu salıverilmesine kadar”, “kendi üst soyu ve diğer kişiler” yönünden ise, “hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar” sürmesine karar vermek gerektiği gözetilmeden, 53. maddenin (3) numaralı fıkrasına aykırılık oluşturulması ve 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,

Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazı bu nedenlerle yerinde görüldüğünden; hükmün BOZULMASINA, 25.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.