Hayvanın Tehlike Yaratabilecek Şekilde Serbest Bırakılması Suçu

TCK Madde 177

(1) Gözetimi altında bulunan hayvanı başkalarının hayatı veya sağlığı bakımından tehlikeli olabilecek şekilde serbest bırakan veya bunların kontrol altına alınmasında ihmal gösteren kişi, altı aya kadar hapis veya adlî para cezası ile cezalandırılır.

• 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu (TCK) Tam Metin

TCK Madde 177 Gerekçesi

Madde ile kişinin gözetimi altında bulunan bir hayvanı başkalarının hayatı veya sağlığı bakımından tehlikeli olabilecek şekilde serbest bırakması veya bunların kontrol altına alınmasında ihmal göstermesi suç sayılmıştır. Fiil somut tehlike suçu niteliğindedir. Suçun oluşması için bir zarar doğması aranmaz. Suç, kişinin gözetimi altında bulunan hayvanın başkalarının hayatı veya sağlığı bakımından tehlikeli olabilecek şekilde serbest bırakması ile ya da bunların kontrol altına alınmasında ihmal göstermesi ile tamamlanır. Gözetimi altında bulunan hayvanı başkalarının hayatı veya sağlığı bakımından tehlikeli olabilecek şekilde serbest bırakan veya bunların kontrol altına alınmasında ihmal gösteren kişinin, bu fiillerinden dolayı bir zarar meydana gelirse; fiilin sebebiyet verdiği netice açısından kast veya taksirine göre cezalandırılacaktır.

TCK 177 (Hayvanın Tehlike Yaratabilecek Şekilde Serbest Bırakılması Suçu) Emsal Yargıtay Kararları

YARGITAY 8. CEZA DAİRESİ Esas: 2016/11743 Karar: 2017/3474 Tarih: 30.03.2017

• TCK 177. Madde

• Hayvanın Tehlike Yaratabilecek Şekilde Serbest Bırakılması Suçu

Hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakma suçundan sanık …‘ın, 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 177/1 62/1. maddeleri gereğince 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 51/1. maddesi gereğince hapis cezasının ertelenmesine ve 1 yıl denetim süresine tabi tutulmasına dair Gaziantep (kapatılan) 7. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 23.10.2013 tarihli ve 2013/414 esas, 2013/605 Sayılı kararını takiben, sanığın denetim süresi içerisinde yeniden suç işlediğinin ihbar olunması üzerine 25 gün hapis cezasına dair erteleme hükmünün 5237 Sayılı Kanun’un 51/7. maddesi gereğince kaldırılması ile erteli 25 gün hapis cezasının 5 günlük kısmının infaz kurumunda çektirilmesine dair Gaziantep (kapatılan) 7. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 08.02.2016 tarihli ve 2013/414 esas, 2013/605 Sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine dair GAZİANTEP 4. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 06.04.2016 tarihli ve 2016/322 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosyası ile ilgili olarak;

Dosya kapsamına göre,

1-) Gaziantep (kapatılan) 7. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 23.10.2013 tarihli ve 2013/414 esas, 2013/605 Sayılı kararı yönünden yapılan incelemede,

5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu’nun “Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir.” şeklindeki 50/3. maddesi karşısında dosya arasındaki sabıka kaydına göre daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş olan sanık hakkında verilen 25 gün hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilmemesinde,

2-) Gaziantep 4. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 06.04.2016 tarihli ve 2016/322 değişik iş sayılı kararı yönünden yapılan incelemede,

Sanık hakkında hükmolunan kısa süreli hapis cezasının 5237 Sayılı Kanun’un 50/3. maddesi gereğince zorunlu olarak seçenek yaptırımlara çevrilmesi gerekirken çevrilmemesi sonucunda hükmolunan erteli 25 gün kısa süreli hapis cezasının denetim süresi içerisinde suç işlediğinden bahisle 5 günlük kısmının infaz edilmesine yönelik karara karşı yapılan itirazın kabulüne karar verilmesi gerekirken reddine karar verilmesinde,

İsabet görülmediğinden bahisle 5271 Sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 29.10.2016 gün ve 8477 Sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18.11.2016 gün ve KYB/2016-386668 Sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.

Gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : Kanun yararına bozma isteminin Gaziantep (Kapatılan) 7. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 23.10.2013 gün ve 2013/414 esas, 2013/605 Sayılı hükmü ile bu hükmün “erteli 25 gün hapis cezasının 5 günlük kısmının infazına” dair aynı mahkemenin 08.02.2016 tarihli ek kararına itirazın reddine dair Gaziantep 4. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 06.04.2016 gün ve 2016/322 D.İş sayılı kararına yönelik olduğu belirlenmekle yapılan incelemede;

1-) Sanık hakkındaki kısa süreli hapis cezası, 50/3. maddesine aykırı olarak seçenek yaptırıma çevrilmeden ertelenmiş olmakla birlikte denetim süresi içerisinde işlediği kasıtlı suçtan dolayı verilen mahkumiyet kararının kesinleşmesi üzerine, 51/7. maddesi uyarınca verilen aynen infaz kararı yönünden, infaz koşullarının oluşup oluşmadığından ibaret inceleme yapması gereken itiraz merciinin, aynen infazına karar verilen hükmün içeriğindeki aykırılıkları denetleyemeyeceği dikkate alınarak, itirazın reddine karar vermesinde isabetsizlik görülmediğinden, Gaziantep 4. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 06.04.2016 gün ve 2016/322 D.İş sayılı kararına yönelik yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteminin REDDİNE,

2-) Gaziantep (Kapatılan) 7. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 23.10.2013 gün ve 2013/414-605 Sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma istemine gelince;

Daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş olan sanık hakkında 177/1. maddesi gereğince seçenekli cezalardan hapis cezası tercih edilerek hükmolunan 25 gün hapis cezasının, 50/3. ve 50/2. madde ve fıkraları gereğince “suç tanımında hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hallerde, hapis cezasına hükmedilmişse, bu ceza artık adli para cezasına çevrilemez” hükmü uyarınca aynı maddede yer alan seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,

SONUÇ : Yasaya aykırı ve Adalet Bakanlığı’nın Kanun Yararına Bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın ihbarname içeriği bu itibarla yerinde görüldüğünden Gaziantep (Kapatılan) 7. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 23.10.2013 gün ve 2013/414-605 Sayılı kararının 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 5237 Sayılı TCK.nun 177/1. maddesi uyarınca tayin olunun 25 gün hapis cezasının, 5237 Sayılı TCK.nun 50/2 50/3. madde ve fıkraları gözetilerek aynı Kanun’un 50. maddesinin 1. fıkra (d) bendi uyarınca takdiren “25 gün süreyle sanığın ikamet ettiği mücavir alan sınırları içerisindeki kahvehanelere gitmekten yasaklanması” seçenek yaptırımına çevrilmesine, infazın bu tedbir üzerinden yapılmasına, hükümden cezanın ertelenmesine dair 5. 6. 7. 8. 9. fıkraların çıkarılmasına, dosyanın Adalet Bakanlığı’na gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na tevdiine, 30.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 8. CEZA DAİRESİ Esas: 2015/14169 Karar: 2015/24187 Tarih: 09.11.2015

• TCK 177. Madde

• Hayvanın Tehlike Yaratabilecek Şekilde Serbest Bırakılması Suçu

Dosya kapsamına göre, sanığın olay tarihinde kendisine ait hayvanı yolda başıboş bırakarak kaza meydana gelmesine neden olma şeklindeki eyleminin 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 69/2. maddesinde düzenlenen kabahat eylemi olduğu ve idari para cezası yaptırımıyla cezalandırılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 01.09.2015 gün ve 57683 sayılı Kanun Yararına Bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 29.09.2015 gün ve KYB/2015-306048 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.

Gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 5237 sayılı TCK.nun 177. maddesinde; gözetimi altında bulunan hayvanı başkalarının hayatı veya sağlığı bakımından tehlikeli olabilecek şekilde serbest bırakan veya bunların kontrol altına alınmasında ihmal gösteren kişinin cezalandırılacağı belirtilmiş olup, malvarlığı açısından tehlikeye sokulma haline maddede yer verilmemiştir.

Sanık tarafından şehirler arası otoyolun kenarında otlatılan büyükbaş hayvanlardan birinin yola çıkması sonucu maddi hasarlı trafik kazasının meydana geldiği somut olayda, kişilerin hayatı ve sağlığı açısından somut bir tehlikenin meydana gelmemiş olması nedeniyle 177. maddesinde belirtilen suçun yasal unsurları oluşmadığı gözetilerek sanığın 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunun’da 69/2. maddesi uyarınca idari para cezası ile cezalandırılması gerekirken, yazılı şekilde 177/1 maddesi uyarınca mahkumiyetine karar verilmesi,

SONUÇ : Yasaya aykırı ve Adalet Bakanlığı’nın Kanun Yararına Bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen ihbarname içeriği bu nedenle yerinde görüldüğünden, sanık hakkında Sinop 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 28.05.2015 tarih ve 2014/652 esas, 2015/300 karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK.nun 309/4-d maddesi uyarınca ( BOZULMASINA ), hükmün 1. fıkrası ve devamının hükümden çıkarılarak yerine “sanığın eyleminin 2918 sayılı Yasanın 69/2. madde ve fıkrasına uyduğu anlaşıldığından, 5252 sayılı Yasanın 7. maddesi uyarınca, sanığın 3 ay hafif hapis cezası karşılığı 52/2 maddesi uyarınca günlüğü 20 TL’den 1800 TL idari para cezası ile cezalandırılmasına, ibarelerinin yazılmasına dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine, 09.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 8. CEZA DAİRESİ Esas: 2015/8683 Karar: 2015/23783 Tarih: 02.11.2015

• TCK 177. Madde

• Hayvanın Tehlike Yaratabilecek Şekilde Serbest Bırakılması Suçu

Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazların reddine, ancak:

1- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 177. maddesinde tanımlanan tehlike suçunun oluşabilmesi için hayvanın başkalarının hayatı veya sağlığı bakımından tehlikeli olabilecek şekilde serbest bırakılması veya kontrol altına alınmasında ihmal gösterilmesi yeterli olup bir zarar meydana gelmesi durumunda, sanığın zarar suçundan sorumlu olacağı, bu itibarla somut olayda sanığa ait iş yerinin önünde bulunan köpeğin katılana saldırarak basit bir tıbbi müdahaleyle giderilebilecek ölçüde yaralanmasına neden olup zararın gerçekleştiği ve eylemin taksirle yaralama suçunu oluşturduğu, zarar suçu olan taksirle yaralama suçundan sanığın cezalandırılmasına karar verildiği hallerde, ayrıca tehlike suçu olan hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçundan cezalandırılma imkanı bulunmamakta ise de, herhangi bir nedenle zarar suçundan cezalandırılabilme imkanının ortadan kalktığı durumlarda, koşulları bulunmakta ise tehlike suçundan sanığın cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği ve katılanın şikayetinin devam ettiği gözetilerek sanığın taksirle yaralama suçundan cezalandırılması gerekirken yazılı şekilde 177/1. maddesi ile ceza tayini,

2- 01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasa ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan “yaptırım” ibaresinin “tedbir” olarak değiştirilip, 5275 sayılı CGTİK.nun 106. maddesinin 4 9. fıkralar 4 ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip, 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, adli para cezasından uygulama olanağı bulunmayan 50/6. maddesi uyarınca ihtar yapılması,

Sonuç: Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 02.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 12. CEZA DAİRESİ Esas: 2013/19728 Karar: 2014/16912 Tarih: 09.07.2014

• TCK 177. Madde

• Hayvanın Tehlike Yaratabilecek Şekilde Serbest Bırakılması Suçu

Sanığın, başı boş bıraktığı köpeğinin, bakkala gitmekte olan 2002 doğumlu komşusunun oğlunu ısırması suretiyle mağdurun yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda; şikayet yokluğu nedeniyle soruşturma evresinde sanık hakkında taksirle yaralama suçundan kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği ve üzerine atılı hayvanı tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakma suçunu işlediğinden bahisle dava açıldığı, kovuşturma evresinde ise sanığa atılı eylemin taksirle yaralama suçu kapsamında kaldığından bahisle TCK’nın 89/1. maddesinden ek savunma hakkı verilerek şikayet yokluğu nedeniyle düşme kararı verilmiş ise de; sanığın başıboş bıraktığı köpeğinin mağduru yaralaması şeklinde gerçekleşen eyleminin TCK’nın 177/1. 89/1. maddelerinde belirtilen suçları oluşturduğu ancak, taksirle yaralama suçu yönünden mağdurların aşamalarda şikayetçi olmadıkları gibi bu suç yönünden de açılmış bir davanın bulunmadığı, iddianame kapsamının TCK’nın 177/1. maddesinde düzenlenen suça ilişkin olduğu, sanığın atılı bu suçtan da mahkumiyeti yerine, suç vasfında yanılgıya düşülerek taksirle yaralama suçundan şikayet yokluğu nedeniyle düşme kararı verilmesi,

Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09.07.2014 tarihinde oybirliğiyle, karar verildi.

YARGITAY 12. CEZA DAİRESİ Esas: 2014/4526 Karar: 2014/15645 Tarih: 24.06.2014

• TCK 177. Madde

• Hayvanın Tehlike Yaratabilecek Şekilde Serbest Bırakılması Suçu

Mahalli Cumhuriyet savcısının, sanık H. K. hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının suç vasfına yönelik olması nedeniyle hükümlerin temyizi kabil olduğu saptanarak yapılan incelemede;

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre;

5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 177. maddesinde tanımlanan suçun tehlike suçu olduğu bu suçun oluşması için hayvanın başıboş bırakılmasının yeterli olduğu, bir zarar meydana gelmesi durumunda ise, eylemin vasıf değiştireceği ve sanığın en ağır cezayı gerektiren suçtan sorumlu olacağı, somut olayda; sanığın sahibi olduğu ve başıboş bıraktığı köpeğin katılanı yaralamış olması nedeniyle zararın gerçekleştiği ve eylemin taksirle yaralama suçunu oluşturduğu, zarar suçu olan taksirle yaralama suçundan sanığın cezalandırılmasına karar verildiği hallerde, ayrıca tehlike suçu olan hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçundan cezalandırılma imkanı bulunmadığı gözetilmeyerek, sanık hakkında her iki suçtan da mahkumiyet hükmü kurulması,

Sonuç: Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanun’un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının (A) bendinin hükümden çıkarıp yerine “Sanık hakkında hayvanın tehlike yaratacak şekilde serbest bırakılması suçundan karar verilmesine yer olmadığına,” bendi eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak düzeltilerek ONANMASINA, 24.06.2014 tarihinde oybirliği ile, karar verildi.

YARGITAY 12. CEZA DAİRESİ Esas: 2013/21314 Karar: 2014/9970 Tarih: 27.04.2014

• TCK 177. Madde

• Hayvanın Tehlike Yaratabilecek Şekilde Serbest Bırakılması Suçu

Sanığın, kendisine ait çoban köpeğini başı boş bırakması sonucunda hayvanın motosikletiyle oradan geçmekte olan mağdura saldırarak motosikletinden düşürüp bacağından ısırarak basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmasına neden olduğu, bu sebeple bakımı ve gözetimi altında bulunan hayvanın muhafazasında ihmal gösterdiği, mağdurun şikayetten vazgeçmesi ve TCK’nın fikri içtimaya ilişkin 44. maddesi hükmü de nazara alındığında, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 177. maddesinde düzenlenen suça dönüşeceği ve hukuki durumunun buna göre takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, şikayet yokluğu nedeniyle taksirle yaralama suçundan açılan davanın düşürülmesine karar verilmesi,

Sonuç: Kanuna aykırı olup, mahalli cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.04.2014 tarihinde oybirliği ile, karar verildi.

YARGITAY 12. CEZA DAİRESİ Esas: 2013/19049 Karar: 2014/10058 Tarih: 24.04.2014

• TCK 177. Madde

• Hayvanın Tehlike Yaratabilecek Şekilde Serbest Bırakılması Suçu

Sanığın başıboş bıraktığı bakımı ile sorumlu olduğu köpeğin mağduru ısırarak yaralaması biçiminde gerçekleşen eyleminin, taksirle yaralama suçunun yanı sıra 5237 sayılı TCK’nın 177. maddesinde tanımlanan hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçunu da oluşturduğu, daha ağır nitelikteki taksirle yaralama suçundan mağdurun şikayetinden vazgeçmesi nedeniyle sanığa belirtilen suçtan ceza verilemeyeceği hususları dikkate alınarak; sanık hakkında açılan hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçu yönünden hukuki durumun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden şikayete tabi olmayan hayvanı tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakma suçundan da yazılı şekilde kamu davasının düşürülmesine karar verilmesi,

Sonuç: Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 24.04.2014 tarihinde oybirliği ile, karar verildi.

YARGITAY 2. CEZA DAİRESİ Esas: 2008/34258 Karar: 2009/2619 Tarih: 29.01.2009

• TCK 177. Madde

• Hayvanın Tehlike Yaratabilecek Şekilde Serbest Bırakılması Suçu

1- 5237 sayılı Kanun’un 177. maddesinde düzenlenen hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçunun bağımsız bir suç olup, aynı Kanun’un 179. maddesinde düzenlenen trafik güvenliğini tehlikeye sokmak suçu ile arasında bir irtibat bulunmadığı gibi, sanığa ait otlamakta olan ineğin aniden yola çıkması suretiyle maddi hasarlı trafik kazasının meydana gelmesi şeklinde belirlenen eylemde kastın bulunmadığı cihetle, sanığın ihmal suretiyle gerçekleştirdiği bu eyleminin 5237 sayılı Kanun’un 177 179/2. maddelerinde öngörülen suçu oluşturmadığının gözetilmemesinde,

2- Sanığın ihmali bir davranışla karayoluna hayvan sokmak suretiyle trafik kazasına sebebiyet vermek şeklindeki eyleminin 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 69/2. maddesinde düzenlendiğinin ve idari yaptırımı gerektirdiğinin nazara alınmamasında,

3- 5237 sayılı Kanun’un 50/2. maddesinde suç tanımında hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hallerde, hapis cezasına hükmedilmişse; bu ceza artık adli para cezasına çevrilmez şeklindeki düzenleme karşısında, mahkemece sanık hakkında ceza tayininde anılan Kanun’un 177. maddesinde öngörülen seçenek yaptırımlardan hapis cezasına hükmedildiği cihetle, hapis cezasının adli para cezasına çevrilmek suretiyle yazılı şekilde karar verilmesinde, isabet görülmediğinden 5271 Sayılı CMK. nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur. Gereği düşünüldü:

5237 sayılı TCK.nun 177. maddesinde; gözetimi altında bulunan hayvanı başkalarının hayatı veya sağlığı bakımından tehlikeli olabilecek şekilde serbest bırakan veya bunların kontrol altına alınmasında ihmal gösteren kişinin eylemi yaptırım altına alınmıştır.

Bu suçun oluşumu için; insanların hayatı veya sağlığı açısından somut bir tehlikenin meydana gelmesi gerekir. O nedenle maddedeki suç, somut bir tehlike suçudur. Görüldüğü gibi, maddedeki suçun öğeleri arasında malvarlığı açısından tehlikeye sokulma haline yer verilmemiştir.

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu ile ilgili 5237 sayılı TCK.nun 179. maddesinin 2.fıkras 2.fıkrasındaki suçu oluşturan fiil ise; kara, deniz, hava veya demiryolu ulaşım araçlarının kişilerin hayat, sağlık veya malvarlığı açısından tehlikeli olabilecek şekilde kullanılmasıdır. Kişilerin hayatı, sağlığı veya malvarlığı açısından bir tehlikenin meydana gelmesi arandığından, bu fıkrada düzenlenen suç somut bir tehlike suçudur.

Sanığa ait bulunan ineğin aniden yola çıkması üzerine maddi hasarlı trafik kazasının meydana geldiği somut olayda yukarıda da açıklandığı gibi her iki suçun da yasal öğeleri oluşmamıştır.

Sanığın eylemi 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununda düzenlenen ve idari makamlar tarafından işlem yapılmasını gerektiren bir kabahattir.

Dosya kapsamına göre, sanık hakkında 2918 sayılı yasa gereğince işlem yapılmadığı belirlenmiş ise de, yetkili makamlarca anılan yasa hükümleri uyarınca gerekli işlemlerin yapılması mümkündür.

Sonuç: Yukarıdaki nedenlerle; kanun yararına bozma istemindeki düşünceler yerinde görüldüğünden Didim Sulh Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 05.11.2007 gün ve 2007/410-705 sayılı kararın 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesinin 4.fıkras 4.fıkrasının (d) bendi uyarınca, BOZULMASINA, Sanığın atılı suçtan beraatine ve tayin olunan cezanın çektirilmemesine, bozma niteliği itibariyle diğer bozma istemleri hakkında ayrıca karar verilmesine yer olmadığına, 29.01.2009 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

YARGITAY 9. CEZA DAİRESİ Esas: 2008/1245 Karar: 2008/7347 Tarih: 04.06.2008

• TCK 177. Madde

• Hayvanın Tehlike Yaratabilecek Şekilde Serbest Bırakılması Suçu

Tehlike yaratacak hayvanı serbest bırakmak suçundan sanık Hüseyin’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 177, 62/1. maddeleri uyarınca 100.00 Yeni Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair, Havran Sulh Ceza Mahkemesi’nin 09.04.2007 tarihli ve 2005/170 esas, 2007/81 sayılı kararı ile ilgili olarak;

Sanığın kendisine ait danayı ormanda başıboş bırakması sonucunda, hayvanın olay günü müteveffaya vurarak ölümüne neden olduğu, sanığın bu sebeple bakımı ve gözetimi altında bulunan hayvanın muhafazasında ihmal gösterdiği, böylece üzerine atılı suçu sübut bulduğundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 177. maddesinden cezalandırılmasına karar verildiği,

Ancak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 177. maddesinin gerekçe­sinde; Suç, kişinin gözetimi altında bulunan hayvanın başkalarının hayatı veya sağlığı bakımından tehlikeli olabilecek şekilde serbest bırakması ile ya da bunların kontrol altına alınmasında ihmal göstermesi ile tamamlanır. Gözetimi altında bulunan hayvanı başkalarının hayatı veya sağlığı bakımından tehlikeli olabilecek şekilde serbest bırakan veya bunların kontrol altına alınmasında ihmal gösteren kişinin, bu fiillerinden dolayı bir zarar meydana gelirse; fiilin sebebiyet verdiği netice açısından kast veya taksirine göre cezalandırılacaktır. şeklinde ifade edildiği anlaşılmakla,

5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 177. maddesinin, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’ndaki karşılığının 563. maddesi olmasına göre, tanımlanan suçun tehlike suçu olduğu belirtilmesi karşısında, ilgili maddede, bu gibi hayvanların bir zarar meydana getirmesi şartı aranmadığı, bu itibarla bir zarar meydana gelmesi durumunda, eylemin vasıf değiştireceği,

Sanığın söz konusu eyleminin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 177. maddesinde tanımı yapılan suçu aşarak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 85. maddesinde tanımlanan taksirle öldürme suçu kapsamında değerlendirilmesi gerektiği, bu halde Havran Sulh Ceza Mahkemesi’nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 85 22. maddeleri uyarınca taksirle öldürme suçundan yar­gılaması yapılmak üzere görevsizlik kararı vererek dosyanın Havran Asliye Ceza Mahkemesi’ne gönderilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı’nın 03.10.2007 gün ve 50087 sayılı kanun yararına bozma talebine atfen Yargıtay C.Başsavcılığımın 31.10.2007 gün ve 2007/219751 sayılı tebliğnamesi ile Daireye ihbar ve dava evrakı tevdii kılınmakla dosya incelenerek gereği düşünüldü:

Sonuç: Kanun yararına bozma talebine atfen düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği, incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görüldüğünden, Havran Sulh Ceza Mahkemesinin 09.04.2007 tarih ve 2005/170 E., 2007/81 K. sayılı kararının CMUK’nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, mü­teakip işlemlerin mahallinde yapılmasına, dosyanın gereği için Yargıtay C.Baş­savcılığına TEVDİİNE, 04.06.2008 gününde oybirliği ile karar verildi.

YARGITAY 12. CEZA DAİRESİ Esas : 2014/7861 Karar : 2015/182 Tarih : 13.01.2015

• TCK 177. Madde

• Hayvanın Tehlike Yaratabilecek Şekilde Serbest Bırakılması Suçu

Taksirle yaralama suçundan kamu davasının şikayet yokluğu nedeni ile düşmesine, hayvanı tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakma suçundan ise suçun unsurları oluşmadığından beraate ilişkin hükümler, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz talebinin hayvanı tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakma suçundan verilen beraat hükmüne yönelik olduğu belirlenmekle, bu suç yönünden dosya incelenerek gereği düşünüldü:

Olay günü sanığın kendisine ait köpeği başı boş bırakması nedeniyle, mağdur …‘a saldırması sonucu, mağdurun yaralanmasına neden olduğu olayda; Türk Ceza Kanunu’nun 177. maddesinde tanımlanan suçun ve taksirle yaralama suçunun oluştuğu, hayvanı serbest bırakma suçunun tehlike suçu olduğu için sanığın sahibi olduğu köpeğin mağduru yaralamış olması nedeniyle zararın gerçekleştiği, zarar suçu olan taksirle yaralama suçundan sanığın cezalandırılmasına karar verildiği hallerde, ayrıca tehlike suçu olan hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçundan cezalandırılma imkanı bulunmamakta ise de, herhangi bir nedenle zarar suçundan cezalandırılabilme imkanının ortadan kalktığı durumlarda, tehlike suçundan sanığın cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği,.

Somut olayda, taksirle yaralama suçundan şikayetten vazgeçme nedeniyle açılan davanın, TCK’nın 73/1 ve 89/5. maddeleri uyarınca düşmesine karar verilmesi karşısında, sanığın hayvanı tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçundan TCK’nın 177. maddesi uyarınca mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, beraatine karar verilmesi,

Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 13/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 12. CEZA DAİRESİ Esas : 2013/28903 Karar : 2014/19611 Tarih : 13.10.2014

• TCK 177. Madde

• Hayvanın Tehlike Yaratabilecek Şekilde Serbest Bırakılması Suçu

Taksirle yaralama suçundan kamu davasının şikayet yokluğu nedeni ile düşürülmesine, hayvanı tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakma suçundan ise suçun unsurları oluşmadığından beraate ilişkin hükümler, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz talebinin hayvanı tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakma suçundan verilen beraat hükmüne yönelik olduğu belirlenmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;

Sanığın başıboş bıraktığı köpeğinin mağduru ısırarak yaralaması biçiminde gerçekleşen eyleminin, taksirle yaralama suçunun yanı sıra 5237 sayılı TCK’nın 177. maddesinde tanımlanan hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçunu da oluşturduğu ve daha ağır nitelikteki taksirle yaralama suçundan mağdurun şikayetinden vazgeçmesi nedeniyle sanığa bu suçtan ceza verilemeyeceği ancak sanığın hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçundan mahkumiyeti yerine yazılı şekilde beraatine hükmolunması,

Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 13/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 12. CEZA DAİRESİ Esas : 2013/19131 Karar : 2014/1309 Tarih : 23.01.2014

• TCK 177. Madde

• Hayvanın Tehlike Yaratabilecek Şekilde Serbest Bırakılması Suçu

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın kusuru bulunmadığına, savunmasının alınmadığına ilişkin yerinde görülmeyen sair itirazlarının reddine, ancak;

Dosya kapsamına göre; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 177. maddesinde tanımlanan suçun tehlike suçu olması karşısında, suçun oluşabilmesi için bu gibi hayvanların bir zarar meydana getirmesi şartı aranmadığı, bu itibarla bir zarar meydana gelmesi durumunda, eylemin vasıf değiştireceği ve sanığın en ağır cezayı gerektiren suçtan sorumlu olacağı, somut olayda; sanığın sahibi olduğu köpeğin katılanı yaralamış olması nedeniyle tehlikenin gerçekleştiği ve eylemin taksirle yaralama suçunu oluşturduğu,

Zarar suçu olan taksirle yaralama suçundan sanığın cezalandırılmasına karar verildiği hallerde, ayrıca tehlike suçu olan hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçundan cezalandırılma imkanı bulunmamakta ise de, herhangi bir nedenle zarar suçundan cezalandırılabilme imkanının ortadan kalktığı durumlarda, koşulları bulunmakta ise tehlike suçundan sanığın cezalandırılmasına karar verilmesi gerekmektedir.

Taksirle yaralama suçuna yönelik şikayetten vazgeçme karşısında, 5237 sayılı TCK’nın 73/1 ve 89/5. maddeleri uyarınca sanık hakkında taksirle yaralama suçundan soruşturma ve kovuşturma yapılamayacağı, ancak, sanığın sabit eyleminin ayrıca re’sen takibi mümkün bulunan hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçunu oluşturacağı gözetilerek, sanığın 5237 sayılı TCK’nın 177. maddesi uyarınca mahkumiyetine karar vermek gerekirken, taksirle yaralama ve hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçlarından mahkumiyete karar verilmesi,

Sanık hakkında tayin olunan hapis cezasının 2 ay süreyle köpek beslemekten yasaklanma tedbirine çevrilmesine rağmen, TCK’nın 50/5. maddesi gereğince esasen bu mahkumiyetinin de tedbir olduğu gözetilmeyerek, sanık hakkında TCK’nın 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması,

Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden “Taksirle yaralama” suçundan kurulan hükmün, hüküm fıkrasından tümüyle çıkartılarak, yerine taksirle yaralama suçuna yönelik katılanan kolluk aşamasında şikayetçi olmaması karşısında, 5237 sayılı TCK’nın 73/1 ve 89/5. maddeleri uyarınca davanın düşmesine karar verilmek, hayvanı tehlikeli olacak şekilde serbest bırakma suçundan kurulan hükümden TCK’nın 58/6. maddesinin uygulanmasına ilişkin paragrafın çıkarılması suretiyle hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.