Silahlı Örgüte Yardım Etme Suçunda Açık Cezaevine Geçiş ve Denetimli Serbestlik

Örgüte bilerek ve isteyerek yardım etme suçundan … 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 08/11/2012 tarihli ve 2012/477 esas, 2012/600 sayılı kararı ile 5 yıl 2 ay 15 gün hapis cezasına hükümlü …‘un bu cezasının infazı sırasında, hükümlünün cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazı talebinin reddine ilişkin Gaziantep İnfaz Hâkimliğinin 23/08/2019 tarihli ve 2019/5321 esas, 2019/5351 sayılı kararına hükümlü tarafından yapılan itirazın kabulü ile anılan kararın kaldırılmasına dair mercii Gaziantep 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 15/10/2019 tarihli ve 2019/1419 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;

Gaziantep 1. Ağır Ceza Mahkemesince, hükümlünün mahkum olduğu örgüte bilerek ve isteyerek yardım etme suçunun, Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin 6/2-ç maddesinde düzenelenen örgüt mensubu olma suçu kapsamında değerlendirilemeyeceğinden anılan maddede aranan örgütten ayrıldığına yönelik tespit şartının hükümlü yönünden aranamayacağı gerekçesiyle itirazın kabulüne karar verilmiş ise de; Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 29/04/2019 tarihli ve 2017/3312 esas, 2019/2376 karar sayılı ilâmında terör örgütü propagandası yapma suçunun örgüt mensubu suç kapsamında değerlendirilemeyeceğinin saptandığı, buna karşın benzer bir olay sebebiyle aynı Dairenin 29/04/2019 tarihli ve 2018/5550 esas, 2019/2373 karar sayılı ilâmında, örgüte bilerek ve isteyerek yardım etme suçundan mahkum olanların örgüt adına suç işlediklerinin kabulü ve örgüt suçundan mahkum olanların da 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu’nun 3. maddesine göre terör suçlusu olarak kabul edildikleri nazara alındığında, Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin 6/2-ç maddesinde yer alan hükümlünün örgütten ayrıldığına ilişkin tespit kararının adı geçen hükümlü yönünden de aranması gerektiğinden, hükümlünün mensup olduğu terör örgütünden ayrılıp ayrılmadığına ilişkin yönetmelikte belirtilen kanunun aradığı şartları içeren iyi hal görüş bildirme kararı alınması gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve araştırma ile hükümlünün cezasının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazı talebinin reddine karar verildiği dikkate alındığında, merciince bu yönden itirazın kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçelerle itirazın kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 27/02/2020 gün ve 94660652-105-27-2286-2020-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Gaziantep 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 15/10/2019 tarihli ve 2019/1419 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nin 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17/06/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.

Örgüte Yardım Eden Açık Cezaevine Geçtikten Sonra Denetimli Serbestlik

Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliği ile yine bu yönetmelikte değişiklik yapan 22.08.2015 tarihli ve 29453 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan hükümler birlikte değerlendirildiğinde;

Açık cezaevine doğrudan alınacak hükümlüler, yönetmeliğin 5. maddesinde sayılmış olup “terör suçları ve örgüt faaliyeti kapsamında” işlenen suçlar hariç tutulmuştur. Kapalı kurumdan açık kuruma ayrılabilecek olan hükümlüler yönetmeliğin 6.maddesinde gösterilmiştir. Terör suçlularının bu haktan yararlanabilmesi için haklarında 4959 sayılı Topluma Kazandırma Kanununun, 4422 sayılı Kanun’un 14. maddesinin veya 5237 sayılı TCK’nin 221. maddesinin uygulanmış olması yada terör veya örgütlü suçtan mahkum olanların mensup oldukları örgütten ayrıldıkları idare ve gözlem kurulu kararı ile tespit edilmiş olması gerekmektedir.

Yönetmeliğin 8. maddesine göre, yönetmeliğin 6/2-c ve ç bendi dışında kalan terör ve örgütlü suçlardan mahkum olanlar açık kuruma ayrılamayacaktır.

Görüldüğü üzere terör ve örgütlü suçlardan mahkum olan kişilerin yönetmelikteki yukarıdaki istisnalar dışında açık ceza infaz kurumuna ayrılma imkanı bulunmamaktadır. Bu açıklamalara göre somut olay değerlendirildiğinde; hükümlünün infaza konu cezasının terör örgütüne bilerek ve isteyerek yardım etmek suçuna ilişkin olup, Terörle Mücadele Kanunun 3. maddesine göre terör suçlusu olan hükümlünün, Niğde E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü İdare ve Gözlem Kurulu Başkanlığının 31.12.2018 tarihli ve 2018/5234 sayılı terör örgütünden ayrılması konusunda samimiyetinin tasdiki kararı sonrası açık ceza infaz kurumuna ayrılmasına karar verildiği anlaşılmakla, açık ceza infaz kurumunda bulunan hükümlünün koşullu salıverilme tarihinin 09.11.2019, hakkında denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına ilişkin son talep tarihinin ise 16.01.2019 olduğu anlaşılmakla; hükümlünün talep tarihi itibariyle denetimli serbestlik tedbirinden de yararlanma imkanının bulunduğu anlaşılmakla; Niğde 1.Ağır Ceza Mahkemesinin 06.02.2019 tarihli ve 2019/136 değişik iş sayılı kararında usul ve kanuna aykırılık görülmediğinden, bu karara yönelik CMK’nin 309. maddesi uyarınca yapılan ve haklı sebeplere dayanmayan kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, dosyanın mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 30/06/2021gününde oy birliğiyle karar verildi.