HMK Madde 304 Hükmün Tashihi

Hükmün Tashihi

HMK Madde 304

(1) Hükümdeki yazı ve hesap hataları ile diğer benzeri açık hatalar, mahkemece resen veya taraflardan birinin talebi üzerine düzeltilebilir. Hüküm tebliğ edilmişse hâkim, tarafları dinlemeden hatayı düzeltemez. Davet üzerine taraflar gelmezse, dosya üzerinde inceleme yapılarak karar verilebilir.

(2) Tashih kararı verildiği takdirde, düzeltilen hususlarla ilgili karar, mahkemede bulunan nüshalar ile verilmiş olan suretlerin altına veya bunlara eklenecek ayrı bir kâğıda yazılır, imzalanır ve mühürlenir.

6100 sayılı HMK (Hukuk Muhakameleri Kanunu) Tam Metin

HMK Madde 304 Gerekçesi

1086 sayılı Kanunun 459 uncu maddesindeki düzenlemeye karşılık gelen bu madde ile karardaki açık hataların mahkemece re’sen veya taraflardan birinin talebi üzerine tashih edilebileceği esası getirilmiştir. Ancak karar tebliğ edildikten sonra mahkemenin karardaki açık hatayı düzeltebilmesi için tarafları dinlemesi; yapılan davet üzerine taraflar gelmedikleri takdirde düzeltmenin dosya üzerinde yapılabileceği öngörülmüştür. Böylece taraflara tebliğ edilmiş bir kararda düzeltme yapılması hâlinde, tarafların elindeki ilâmla mahkeme karar kartonunda muhafaza edilen karar aslı arasında fark olmasının önüne geçilmesi amaçlanmıştır.

HMK 304 (Hükmün Tashihi) Emsal Yargıtay Kararları

YARGITAY 4. HUKUK DAİRESİ Esas : 2018/1107 Karar : 2018/5301 Tarih : 5.07.2018

HMK 303. Madde
Hükmün Tashihi

Davacı-birleşen davalı … ve … vekili Avukat … tarafından, davalı … ve diğerleri aleyhine 18/08/2003 gününde verilen dilekçe ile müdahalenin meni, rıza dışı yol açılması nedeniyle uğranılan zararın tazmini ve haksız şikayet nedeniyle manevi tazminat, davalı-birleşen davacı … ve diğerleri vekili Avukat … tarafından, davalı-birleşen davacı … ve diğerleri aleyhine 29/09/2003 gününde verilen dilekçe ile haksız fiil nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; asıl davada davacıların manevi tazminat talepleri ile ilgili verilen 24/01/2013 tarihli ret kararı bozma ilamına konu olmadığından kesinleşmekle manevi tazminat ile ilgili yeniden karar verilmesine yer olmadığına, davacıların maddi tazminat ile ilgili taleplerinin kısmen kabulüne, birleşen davada; birleşen davacılar …, …, …, …, …, … yönünden açılan birleşen davanın süresi içerisinde yenilenmediğinden dolayı HMK’nun 150. maddesi gereğince açılmamış sayılmasına, açılmamış sayılmasına karar verilen birleşen davacılar dışındaki birleşen davacıların davasının reddine dair verilen 18/10/2016 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı – birleşen davalı … ve … vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.

HMK’nun 304/1. maddesinde; hükümdeki yazı ve hesap hataları ile diğer benzeri açık hataların, Mahkemece resen veya taraflardan birinin talebi üzerine düzeltilebileceği hüküm altına alınmıştır. Davalı-birleşen dosyada davacı … ile … yargılama ./..

sırasında vefat etmişler ve mirasçıları davaya dahil edilmiştir. Karar başlığında adı geçenlerin mirasçılarının taraflar arasında gösterilmemesi maddi hata olduğundan ve mahallinde her zaman düzeltilebileceğinden, bu yanlışlık bozma nedeni yapılmamış, yanlışlığa değinilmekle yetinilmiştir.

Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 05/07/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ Esas : 2016/20821 Karar : 2018/8232 Tarih : 27.06.2018

HMK 304. Madde
Hükmün Tashihi

1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

2-Kendisi yoksul olan eş yoksulluk nafakası ödemekle sorumlu tutulamaz. Toplanan delillerden davalı erkeğin malulen emekli olduğu ve üç ayda bir 850 TL maaş aldığı, aldığı bu maaşın kendisini yoksulluktan kurtaracak düzeyde bulunmadığı anlaşılmaktadar. Bu haliyle kadına yoksulluk nafakası ödemekle yükümlü tutulamayacağı açıktır. Gerçekleşen duruma göre kadının yoksulluk nafakası talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde kadın yararına yoksulluk nafakasına hükmedilmesi doğru bulunmamış ve hükmün bozulması gerekmiştir.

3- Hükümdeki yazı ve hesap hataları ile diğer benzeri açık hatalar, mahkemece resen veya tarafların birinin talebi üzerine düzeltilebilir. Hüküm tebliğ edilmişse hakim, tarafları dinlemeden hatayı düzeltemez. Davet üzerine taraflar gelmezse dosya üzerinde inceleme yapılarak karar verilebilir (HMK m. 304-1).

Tavzih ise yeterince açık olmayan veya icrasında duraksama uyandıran yahut birbirine aykırı fıkralar ihtiva eden hükümlerin, açıklanması, tereddüt veya aykırılığın giderilmesi için kararı veren mahkemeye tanınan bir yoldur. Hükümde unutulan veya gösterilmemiş olan bir hususun tavzih (HMK m. 305) yoluyla hükme ilave edilmesi mümkün değildir. Taraflara tanınan hakları yüklenen borçlar tavzih yoluyla sınırlandırılıp, genişletilemez(HMK m. 305/2).

Somut olayda, davacının boşanma davası kabul edilmiş, kısa karar ve gerekçeli kararda yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına karar verildiği, davacı vekilinin düzeltim talebi üzerine, 25.05.2016 tarihli şerh ile gerekçeli kararın arka sayfasına “tavzih kararı” başlığı altında “1.800,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, “ŞEKLİNDEKİ BENDİN EKLENMEK SURETİYLE TAVZİHEN DÜZELTİLMESİNE,” şeklinde yeni bir hüküm eklendiği anlaşılmaktadır. Kararın hüküm fıkrasında vekalet ücretine yer verilmemiş olması, maddi hata niteliğinde olmayıp, bu eksiklik hükmün tashihi (HMK m. 304) yoluyla giderilemez.

Hükmün tavzihi (HMK m. 305) yoluyla da taraflara tanınan haklar ve yüklenen borçlar sınırlandırılamaz, genişletilemez ve değiştirilemez. Bu husus ancak temyiz konusu yapılabilir. Bu sebeple mahkemece talebin reddine karar verilmesi gerekirken, kabulüyle maddi hatanın düzeltilmesine ilişkin tavzih kararı şeklinde yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3.bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 27.06.2018 (Çrş.)

YARGITAY 1. HUKUK DAİRESİ Esas : 2018/195 Karar : 2018/10242 Tarih : 16.05.2018

HMK 304. Madde
Hükmün Tashihi

Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı pay oranında tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir.

Davacı, mirasbırakanı … ’in, 1359, 1619, 1482, 2092, 2111, 2128, 118, 119, 791, 505, 566, 1 ve 2 parsel sayılı taşınmazlarını satış sureti ile davalılara temlik ettiğini, devirlerin kendisinden mal kaçırmak amacıyla yapıldığını ileri sürerek, tapu kayıtlarının iptali ile miras payı oranında adına tescilini istemiştir.

Davalılar, mirasbırakanları … ’in çocukları arasında mal paylaşımı yaptığını, davacıya ise para ödemesi yapıldığını beyan ederek davanın reddini savunmuşlardır.

Mahkemece, davacının miras payını aldığı, diğer davalılara da buna karşılık taşınmazların devredildiği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş, karar Dairece 16.10.2017 tarihinde onanmıştır.

Davacı vekili, delillerin takdirinde hataya düşüldüğünü ve davalılar lehine hükmedilen vekalet ücretinin tashih kararı ile artırılmasının hatalı olduğunu belirterek karar düzeltme isteğinde bulunmuştur.

Yerel mahkemenin 30.12.2014 günlü Dairece onanan kararında davalı lehine 11.251.08-TL. vekalet ücretine hükmedilmiştir. Davalılar vekili tarafından sunulan 16.01.2015 tarihli dilekçe ile davacı aleyhine hükmedilen vekalet ücretinin düzeltilmesi istenmiş mahkemece de 30.12.2014 tarihli gerekçeli kararda davalılar lehine 11.251,08-TL vekalet ücretine hükmedilmesine rağmen, 19.01.2015 tarihinde kararın alt kısmında “tashih şerhi” başlığı altında davalılar lehine hükmedilen vekalet ücreti artırılmak suretiyle 24.851,08-TL olarak değiştirilmiştir.

../..

Ancak, bilindiği ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 304.maddesinin 1.bendinde düzenlendiği üzere “ hükümdeki yazı ve hesap hataları ile diğer benzeri açık hatalar, mahkemece resen veya taraflardan birinin talebi üzerine düzeltilebilir.Hüküm tebliğ edilmişse, hakim tarafları dinlemeden hatayı düzeltemez.Davet üzerine taraflar gelmezse, dosya üzerinde inceleme yapılarak karar verilebilir.”

Öte yandan bilindiği üzere, 6100 sayılı Hukuk muhakemeleri Kanunu 305/2. maddesinde ise, “ Hüküm fıkrasında taraflara tanınan haklar ve yüklenen borçlar tavzih yolu ile sınırlandırılamaz, genişletilemez ve değiştirilemez” hükmüne yer verilmiştir.

Her ne kadar mahkemece tashih kararı verilmiş ise de , düzeltilen husus yukarıda bahsedilen 304.madde kapsamında değerlendirilemeyeceği gibi bir an için tavzih kabul edilse bile HKM.’ nun 305/2.maddesinin uygulanamayacağı da açıktır.Zira yapılan tashih hükmün değiştirilmesi niteliğindedir.

Bu durumda, mahkemece verilen tashih kararının doğru olduğu söylenemez.

Anılan hususlar davacının karar düzeltme isteği üzerine yeniden yapılan inceleme ile saptandığından, karar düzeltme isteğinin Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 440. maddesi uyarınca kabulüyle, mahkemenin 30.12.2014 tarihli gerekçeli kararının altındaki 19.01.2015 tarihli ‘’tashih şerhi’’nin ORTADAN KALDIRILMASINA, davacı vekilinin karar düzeltme dilekçesinde yazılı diğer nedenler HUMK’nun 440. maddesinde gösterilen dört halden hiçbirine uymadığından 6100 sayılı Yasanın geçici 3. maddesi yollamasıyla diğer karar düzeltme isteğinin REDDİNE, HUMK’nun 442/3. maddesi ve 4421 sayılı Yasa gereğince takdiren 310,00.-TL para cezası ve 492 sayılı Harçlar Kanunu uyarınca bakiye 9.40.-TL karar düzeltme harcının davacıdan alınmasına, 16.05.2018 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

…

Dava, muris muvazaası nedeniyle açılmış tapu iptal ve tescil davasıdır.

Davacının talebi esastan reddedilmiş, davalı lehine düşük vekalet ücreti takdir edilmiştir.

Davalının talebi üzerine yanlış takdir edilen vekalet ücreti tashih suretiyle düzeltilmiştir.

Davacı kararı hem esas hem de tashih açısından temyiz etmiş, davalı ise tashih açısından temyize cevap vermemiştir.

Dairece bu karar onanmış, karar düzeltme talebi üzerine; tashihe ilişkin karar kaldırılarak diğer karar düzeltme talepleri reddedilmiştir.

Daire çoğunluğu, tashihin yanlış olması nedeniyle bu düzeltme kararının kaldırılarak, yanlış kararın da davalı vekili tarafından temyiz edilmemesi nedeniyle karar düzeltme talebi reddedilmiştir.

Hükmün tashihi ve tavzihi 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 304 v.d. Maddelerinde düzenlenmiştir. Eğer bir karar buna göre düzeltilmişse, düzeltme kaldırılmadığı veya bozulmadığı sürece kararın eki sayılır. Bir başka ifadeyle yanlışlığın yerine artık düzeltme şerhi geçerlidir.

Taraflardan, lehine olan kararın temyizini beklemek usul kurallarının temel ilkeleriyle bağdaşmamaktadır. Diğer yandan lehe kararın temyizinde tarafın hukuki menfaati de bulunmamaktadır. “Bu yanlışlığın tavzih veya tashih ile düzeltilemeyeceğini bilmeliydi. Bu nedenle de her ihtimale binaen yanlış olan hükmün tashihini istemekle birlikte temyiz de etmeliydi” diyemeyiz. Taraflardan biri temyiz süresini geçirmişse, bundan sonra karardaki hatayı tashih veya tavzih adı altında düzeltme yoluna gitmişse bu ek kararın bozulması veya ortadan kaldırılması üzerine ilgili tarafın asıl karar açısından yeniden temyiz hakkı doğmayacaktır. Temyiz süresi içinde düzeltme talebinin yapılması ve bu talebin kabul görmesi halinde bu ek kararın bozulması veya ortadan kaldırılması durumunda ilgili tarafa asıl karar tebliğ edilerek temyiz imkanı verilmelidir.

Kararın aleyhine olan tarafça temyizi halinde yanlışlık düzeltilmek suretiyle temyiz etmeyen tarafın aleyhine olacak şekilde hüküm oluşturamayız. Bunun istisnası yeniden yargılamayı gerektirmeyen bir hata söz konusu ise “düzelterek onama” dır.

Somut olayda düzeltme talebi temyiz süresi içinde yapılmıştır. Mahkeme davalının usule uygun olmayan bu talebini reddetmeli, bu karar taraflara tebliğ edilmeli ve süresinde temyiz edilmemişse asıl karar olduğu gibi kesinleşmelidir. Karar düzeltildikten sonra asıl kararın lehine olan tarafından temyiz edilmesi beklenmemelidir.

Diğer yandan HMK nın 294.maddesi gereği hakim tefhim ettiği karara uygun gerekçeli hüküm oluşturmalıdır. Her ne kadar duruşmanın bittiğine ilişkin tutanakta sadece “davanın reddine” yazılmak suretiyle açıkça vekalet ücreti miktarı yazılmamışsa da tefhim edilen hükmün oluşturulan ilk kararın hükmü olduğu kabul edilmelidir. Bu durumda düzeltme ile tefhim edilen kısa karardan farklı bir hüküm oluşturulduğu sonucuna varılmaktadır. Bu nedenle de karar bozulmalıdır.

Sonuç itibariyle, tavzih ile hükmün yasaya aykırı bir şekilde değiştirilmesi mümkün değildir. Ne var ki bu durumda yapılması gereken kararın düzeltilerek onanması değil, tavzih kararının ve buna bağlı olarak asıl kararın bozulması yoluna gidilmesi gerekmektedir.

YARGITAY 1. HUKUK DAİRESİ Esas : 2016/8412 Karar : 2018/8760 Tarih : 5.04.2018

HMK 304. Madde
Hükmün Tashihi

Taraflar arasında görülen davada;

Davacı, 638 ada 16 ve 17 parsel sayılı taşınmazların kayden maliki bulunan miras bırakanları … oğlu … ile Yazırlı karısı … ’ın soyadlarının tapu kaydında yazılmadığını ileri sürerek, tapu kaydında düzeltim isteğinde bulunmuştur.

Davalı davanın reddini savunmuştur.

Davanın usülden reddine ilişkin olarak verilen karara karşı, davalı vekili 6100 sayılı HMK’nun 304. maddesi uyarınca, vekalet ücreti ve karar başlığında adının yer alması yönünde hükmün tashihi yoluyla düzeltilmesi isteğinde bulunmuş, bu talebin mahkemece dilekçe üzerine derkenar yapılmak suretiyle reddedilmesi üzerine, Dairece ‘‘… Davalı vekilinin 28/05/2015 tarihli talebinin reddine ilişkin usulüne uygun, denetlenebilir herhangi bir karar oluşturmadığı… ’’ gerekçesiyle temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiş, davalı vekilinin 18/02/2016 havale tarihli istemi uyarınca mahkemece verilen ek karar ile tashih talebi reddedilmiştir.

Ek karar, davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi … ‘in raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.

Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre; davalının yerinde bulunmayan temyiz itirazının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13. maddesinin j. Bendi gereğince davalı … Müdürlüğünden harç alınmasına yer olmadığına

, 05.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 16. HUKUK DAİRESİ Esas : 2018/222 Karar : 2018/177 Tarih : 25.01.2018

HMK 304. Madde
Hükmün Tashihi

Davacılar … ve müşterekleri … Köyü çalışma alanında bulunan ve kadastro sırasında tespit harici bırakılan taşınmazın bir bölümü hakkında kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanarak tescil istemiyle, 24.11.1993 tarihinde dava açmıştır. Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın kabulüne … Köyü, … mevkiinde bulunan doğusu yol, batısı leçelik, kuzeyi yol, güneyi 425 parsel ve kısmen leçelik ile çevrili, bilirkişi …‘in 01.06.1995 tarihli raporunda belirlediği 14.625 metrekare miktarında kuru tarla vasfındaki taşınmazın … çocukları … ve … adlarına hisseleri oranında iştirak halinde tapuya tesciline, karar verilmiş; hüküm, …‘nin temyizi üzerine Yargıtay 8. Hukuk Dairesi’nce onanarak 30.05.1996 tarihinde kesinleşmiştir. Davacılar vekili 23.12.2014 tarihli dilekçesi ile davacıların baba adının… olmasına rağmen hükümde yanlış yazıldığını belirterek düzeltilmesi talebinde bulunmuş, Mahkemece yapılan yargılama sonucunda kararın hüküm fıkrasında davacıların baba adı Hasan … olarak düzeltilmiş; hüküm, davalı … vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Davacılar vekili 23.12.2014 havale tarihli, … Asliye Hukuk Mahkemesi’ne hitaben yazdığı ve içeriğinin tashihi karar isteminden ibaret olduğunu belirttiği dilekçesi ile … Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 1993/238 Esas ve 1995/110 Karar sayılı ilamı ile … çocukları lehine hüküm kurulduğu, hükmün kesinleşerek infaz edildiği, ancak davacıların baba adının aslında… olduğu iddiasında bulunarak, davacıların baba adlarının… olarak düzeltilmesi talebinde bulunmuştur. Mahkemece; hükümde adı geçen … ile…‘in aynı kişi oldukları gerekçesiyle yazılı şekilde karar verilmiş ise de varılan sonuç yasal düzenlemeye aykırı bulunmaktadır. 6100 sayılı HMK’nın 304. maddesinde hükmün yeterince açık olmadığı veya tereddüt uyandırdığı veyahut birbirine aykırı fıkralar içermesi halinde icrası tamamlanıncaya kadar tavzih istenebileceği, hüküm fıkrasında taraflara tanınan haklar ve yüklenen borçların tavzih yoluyla sınırlandırılamayacağı, genişletilemeyeceği ve değiştirilemeyeceği düzenlenmiştir. Somut olayda, davacı vekili hükmün infazından sonra davacıların baba adının düzeltilmesi talebinde bulunmuştur. Hüküm infaz edilerek (icrası tamamlanarak) taşınmaz hakkında tapu kaydı oluşturulmuş olduğuna göre Mahkemece davacılar vekilinin talebinin reddine karar verilmesi gerekirken talebin kabulü ile yasaya aykırı şekilde karar verilmesi isabetsiz olup, temyiz talebinin kabulü ile 27.03.2015 tarihli ek kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA, 25.01.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 3. HUKUK DAİRESİ Esas : 2017/13066 Karar : 2017/18090 Tarih : 25.12.2017

HMK 304. Madde
Hükmün Tashihi

Dava, elektrik iletim hatlarından kaynaklanan arıza nedeniyle ortaya çıkan zararın tazmini istemine ilişkindir.

Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş, hükmün davacı vekili tarafından temyizi üzerine

Dairemizin 11.11.2015 tarih ve 2014/21031 Esas- 2015/17629 Karar sayılı ilamı ile onanmasına karar verilmiştir.

Dairemizin onama kararının taraflara tebliğinden sonra, davalı vekili mahkemeye sunmuş olduğu 15.12.2015 havale tarihli dilekçesi ile, gerekçeli kararın vekalet ücretine ilişkin 5. maddesinde yer alan, “Davacı kurum kendisi vekil ile temsil ettirmiş olduğundan yürürlükte bulunan AAÜT uyarınca belirlenen 5684,27 TL vekalet ücretinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,” cümlesinin ilk kelimesinin davalı olarak yazılması gerekirken sehven davacı olarak yazıldığını belirterek, hükmün tashihini istemiştir.

Davalı vekilinin tashih talebi üzerine, mahkemece, 2010/344 esas, 2014/245 karar sayılı asıl (aynı) dosya üzerinden duruşmalı olarak yapılan inceleme sonucunda, 04/02/2016 tarihli karar ile, hükmün beşinci bendinin ilk cümlesinde yazım hatası yapıldığı gerekçesi ile, “davacı” kelimesinin “davalı” olarak tashihine karar verilmiştir.

Mahkemece tashih kararının taraf vekillerine tebliği üzerine davacı vekili tarafından süresi içerisinde (26/04/2016 tarihinde), tashih kararına karşı temyiz isteminde bulunulmuş olup, temyiz dilekçesi içeriğinde mahkemece verilen tashih kararının bozulması talebi yanında, esasa dair olarak verilen ve daha önce temyiz incelemesinden geçerek Dairemizce onanan davanın reddi kararının da bozulması talep edilmiştir.

Dosyanın Dairemize gönderilmesi üzerine, davalı vekilinin dilekçesi hakkında yapılan incelemede, davalının dilekçesi, davanın reddine ilişkin olarak verilen 22/05/2014 tarihli esas hakkındaki ilk hükme karşı sunulan karar düzeltme istemi olarak değerlendirilmiş ve Dairemizin 27.04.2017 tarih ve 2016/10246 esas, 2017/6198 karar sayılı ilamı ile, davacı vekilinin karar düzeltme isteminin süre bakımından reddine karar verilmiştir.

Davacı vekili, 02.06.2017 havale tarihli dilekçesi ile, 26/04/2016 tarihli dilekçelerinin mahkemece verilen tashih kararın temyizine ilişkin olduğunu ancak Dairemizce bu taleplerinin sehven karar düzeltme istemi olarak değerlendirildiğini belirterek, maddi hatanın düzeltilmesini istemiştir.

Bu kez yapılan inceleme sonucunda; davacı vekilinin 26/04/2016 tarihli dilekçesinin, mahkemece verilen 04/02/2016 tarih ve 2010/344 esas, 2014/245 karar sayılı tashih kararının temyizi niteliğinde olduğu anlaşılmakla, bu kez tashih kararının temyizi istemi yönünden yapılan inceleme sonucunda, tashihi istenen hususun HMK`nı 304. Maddesinde belirtildiği şekilde yazım hatasından kaynaklandığı ve hükmün tashihi yoluyla düzeltilmesinin mümkün olduğu ve tashih onanması gerektiği anlaşılmıştır.

SONUÇ: Davalı vekilinin tashih talebinin kabulüne dair mahkemece verilen, 04/02/2016 tarih ve 2010/344 esas, 2014/245 karar sayılı kararın ONANMASINA, 6100 sayılı HMK’nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK`nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 6100 sayılı HMK’nun 304 ve devamı maddeleri uyarınca, 25/12/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ Esas : 2017/5903 Karar : 2017/12487 Tarih : 9.11.2017

HMK 304. Madde
Hükmün Tashihi

1-Dosyadaki yazılara, bozmaya uygun işlem ve araştırma yapılmış olmasına, delillerin takdirinde bir yanlışlık bulunmamasına göre, davalının asıl karara karşı temyiz itirazları yersizdir.

2-Davalının 15.05.2017 tarihli tavzih kararı yönünden temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; Hükümdeki yazı ve hesap hataları ile diğer benzeri açık hatalar, mahkemece re`sen veya tarafların birinin talebi üzerine düzeltilebilir. Hüküm tebliğ edilmişse hakim, tarafları dinlemeden hatayı düzeltemez. Davet üzerine taraflar gelmezse dosya üzerinde inceleme yapılarak karar verilebilir (HMK m. 304-1).

Tavzih ise yeterince açık olmayan veya icrasında duraksama uyandıran yahut birbirine aykırı fıkralar ihtiva eden hükümlerin, açıklanması, tereddüt veya aykırılığın giderilmesi için kararı veren mahkemeye tanınan bir yoldur. Hükümde unutulan veya gösterilmemiş olan bir hususun tavzih (HMK m. 305) yoluyla hükme ilave edilmesi mümkün değildir. Taraflara tanınan haklar, yüklenen borçlar tavzih yoluyla sınırlandırılıp, genişletilemez (HMK m. 305/2).

Somut olayda, davacının çocuk ile kişisel ilişki kurulması talebi kabul edilmiş, gerekçeli kararın hüküm fıkrasında “Davalı tarafça temyiz aşamasında yapılan toplam 143,50 TL yargılama giderinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, davalı dava ve duruşmalarda kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan A.A.Ü.T uyarınca hesap edilen 1.980,00 TL maktu vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine” şeklinde karar verilmiştir. Davacı vekilinin 12.05.2017 tarihli tavzih talebi üzerine, mahkemece 15.05.2017 tarihli şerh ile gerekçeli kararın arka sayfasına “tashih şerhi“ başlığı altında “Davalı tarafça temyiz aşamasında yapılan toplam 143,50 TL yargılama giderinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine” olarak yazılmış olan hükmün “Davalı tarafça yapılan yargılama giderlerinin kendi üzerinde bırakılmasına” ve 4`üncü maddesinde “Davalı, dava ve duruşmalarda kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan A.A.Ü.T uyarınca hesap edilen 1.980,00 TL maktu vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine” olarak yazılmış olan hükmün “Davacı, dava ve duruşmalarda kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan A.A.Ü.T uyarınca hesap edilen 1980,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine” olarak tashihine karar verildiği belirtilmiştir.

Kararın hüküm fıkrasıyla ilgili taraflar arasındaki yargılama gideri ve vekalet ücretine ilişkin uyuşmazlık, maddi hata niteliğinde olmayıp, bu eksiklik hükmün tashihi (HMK m. 304) yoluyla giderilemez.

Hükmün tavzihi (HMK m. 305) yoluyla da taraflara tanınan haklar ve yüklenen borçlar tavzih yolu ile sınırlandırılamaz, genişletilemez ve değiştirilemez. Bu husus ancak temyiz konusu yapılabilir. ,

Bu sebeple mahkemenin, talebin reddine karar verilmesi gerekirken, kabulüyle tashih şerhi şeklinde yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ: Temyiz edilen 15.05.2017 tarihli tavzih kararının yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 11. HUKUK DAİRESİ Esas : 2017/1260 Karar : 2017/3990 Tarih : 22.06.2017

HMK 304. Madde
Hükmün Tashihi

Davacı vekili, müvekkilinin 1998 yılından 2007 yılına kadar bankacılık işlemlerini davalı banka ile yürüttüğünü, müvekkili ile davalı banka arasında işlemlerin faks talimatı ile yürütüleceğine dair sözleşme olmamasına rağmen davalının talimatla işlem yaptığını, müvekkilinin muhasebe departmanında çalışan …‘ın 2006 yılının başından 16/03/2007 tarihine kadar davalı bankanın çalışanlarının ağır ihmal ve kusuru nedeni ile hesaplar üzerinde müvekkilinin yetkililerinden habersiz şekilde işlem yaparak hesaplarına para aktarıp, para çekmek suretiyle müvekkilini dolandırdığını, …‘ın bu işlemleri sahte imzalı faks talimatı göndermek suretiyle yapmasına rağmen davalı banka yetkililerinin talimatlardaki imzaları imza sirkülerindeki imzalarla karşılaştırmadığını, şirketin çift imza ile temsil edildiği zamanlar tek imza ile işlem yapıldığında şirketi uyarmadığını, faks yolu ile gönderilen talimatların asıllarının istenmediğini, imzasız talimat yazılarıyla dahi işlem yapılmasına davalı bankanın ses çıkarmayıp şirket yetkililerini arayarak haber vermediğini, davalı …‘ın kendi şahsi hesabına 30.000 TL gibi yüksek miktarlı para aktarmasına rağmen davalı banka görevlilerinin şirket yetkililerine ihbarda bulunmayıp ödeme yaptıklarını, müvekkiline karşı dolandırıcılık işlemlerini gerçekleştiren davalı …, … ve anılan kişilerin ortağı olduğu … Nak Ltd. Şti’den 525.000 TL’lik bono alınıp icra takibi başlatılarak 200.000 TL’lik tahsilat gerçekleştirildiğini, takibin halen devam ettiğini, … Cumhuriyet Başsavcılığı’na suç duyurusunda bulunduklarını, 2007/3634 nolu soruşturmanın devam ettiğini, zararın henüz tam olarak tespit edilemeyip bilirkişi incelemesi ile ortaya çıkacağını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 10.00,00 TL’nin tahsilini talep etmiş, ıslahla toplam 262,476,50 TL’nin tahsilini istemiştir.

Davalı vekili, davacı ile müvekkili arasında faks talimatlarına ilişkin sözleşme bulunduğunu, şirket yetkililerinin sürekli şehir dışında ya da … dışında olması nedeniyle talimatla işlem yapılıp akabinde icazet verilmesi şeklinde teamül oluştuğunu, davacının elindeki mevcut hesap hareketleri ve iç kontrol sistemi ile dolandırıcılık işlemini tespit edebilecek durumda olduğunu, davacı şirketin yetkili organlarının veya onların görevlendirdiği kimselerin gerek banka hesapları ve gerekse şirket muhasebe kayıtları üzerinde denetim görevini yapıp yapmadıkları, ödemelerin benimsenip benimsenmediğinin, çekilen paraların şirket işlerinde harcanıp harcanmadığının, şirket faksının ve şirket kaşesinin kullanılmasında davacı şirketin kusurlu olup olmadığının araştırılması gerektiğini, yapılan işlemler ve şirket ile çalışmasında oluşan teamül gereğince müvekkil bankanın sorumluluğu bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamına göre, davacı ile davalı banka arasında faks talimatı ile işlem sözleşmesi olduğu, sözleşmeye istinaden talimatla işlem yapıldığı, davacının muhasebe departmanında çalışan finans sorumlusu …‘ın Aralık 2005-Mart-2007 yılları arasında onaysız ve imzasız banka talimatları kullanmak sureti ile … Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 2007/3634 soruşturma sayılı dosyasında yapılan inceleme uyarınca 98 adet usulsüz işlem ile davacı şirketi 469.932 YTL zarara uğrattığı, tarafların belirlenmiş kesin kurallara uymamakla orta kusurlu olduğu ve sorumluluk oranlarının da %50 olabileceğine dair bilirkişi raporunun somut verilere uygun olduğu, bu miktardan icra dosyaların yapılan 207.455,50 TL tahsilatın mahsubu ile kalan zararın 262.476,50 TL olacağı, 262.476,50 TL zararın kusur oranına göre %50’sinden davalının sorumlu olması gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 126.238,25 TL’nin davalıdan tahsiline, fazlaya yönelik talebin reddine karar verilmiştir.

Davacı vekili, 11.03.2015 tarihli dilekçesi ile 262.476,50 TL’nin %50’sinin 131.238,25 TL olduğu halde mahkemece maddi hata sonucu 126.238,25 TL’ye hükmedilmesinin maddi hata niteliğinde olduğundan HMK’nun 304. maddesi gereği tashihini talep etmiş olup, mahkemece duruşma açılıp taraflar davet edilerek 25.05.2015 tarihli kararla talebin kabulü ile mahkemenin 2008/247 esas, 2015/38 karar sayılı kararının 1 numaralı fıkrasının “davanın kısmen kabulü ile 126.238,25 TL’nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine” kısmında açık hesap hatası yapıldığı anlaşılmış olmakla, HUMK 459. maddesi uyarınca hükmün “davanın kısmen kabulü ile 131.238,25 TL’nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine” şeklinde tashih edilmesine karar verilmiştir.

Davacı vekili asıl kararı, davalı vekili ise asıl karar ve tavzih kararını temyiz etmiştir.

1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre taraf vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.

2- Dava, bankacılık sözleşmesinin ihlali nedeniyle tazminat istemine ilişkindir. Yukarıda yapılan özetten de anlaşılacağı üzere mahkemece, somut uyuşmazlığın çözümü için zarar ve tarafların kusurunun tespiti bakımından 3 ayrı heyetten rapor alınmıştır. Her üç raporda da zarar miktarı ve tarafların kusur oranları konusunda farklı görüşler bildirilmiştir. Taraf vekilleri raporlara kusur ve zarar miktarı yönünden itiraz etmişlerdir. Mahkemece, 3 ayrı rapor alınmış olmasına rağmen davacının zararı bakımından bu raporlara itibar edilmeyip … Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 2007/3634 soruşturma dosyasında alınan rapora göre karar verilmiştir. Tarafların kusur oranları konusunda ikinci bilirkişi raporunun itiraza uğraması üzerine üçüncü heyetten rapor alınması yoluna gidilmesine rağmen son rapora itibar edilmeyip ikinci heyetten alınan bilirkişi raporunda belirtilen %50 kusur oranına göre değerlendirme yapılıp sonucuna göre karar verilmiştir.

Davalı vekili, hem savcılık raporuna hem de mahkemece alınan hesap ve kusur raporlarına, “davacı ile müvekkili arasında faks talimatı ile işlem yapılması konusunda sözleşme ve teamül bulunduğundan müvekkilinin sorumluluğuna gidilemeyeceğini, bu durumun kabul edilmemesi halinde dava konusu işlemlerin çoğu davacı şirket temsilcisine verilen internet şifresi ile şirket çalışanı … tarafından gerçekleştirildiği için bu işlemlerden dolayı müvekkili bankanın sorumlu tutulamayacağını, davacı şirketin faks talimatı ile yapılan ve birbirini takip eden dönemlerde yapılan bir kısım ödemelere itiraz etmeyip (elektrik, vergi, … ödemeleri gibi) diğer bir kısım işlemlere itiraz etmesinin kabul edilemeyeceğini, bu durumun dava konusu işlemleri benimseme niteliğinde olduğunu, hükme esas alınan savcılık raporunda hesaplanan toplam rakamın içinde kasa ödemeleri ibaresi yazılı olup kasa işlemlerinde yapılan usulsüzlükten müvekkili bankanın sorumlu tutulamayacağını, davacı şirketin çalışanı …‘ın ortağı olduğu … Nak. Ltd. Şti’ne davacı şirketin ticari ilişkisi nedeniyle yapılan ödemelerin davacı şirket yararına ödemeler olup müvekkili bankadan talep edilemeyeceğini, kaldı ki hükme esas alınan savcılık raporunda da dava dışı … Nak. Ltd. Şti’nin davacıdan cari hesap alacağı olarak hesaplanan 186.700,34 TL’nin mahsup edilmesi gerektiği yönünde görüş bildirildiğini” ileri sürerek itiraz etmiştir.

Bu durumda mahkemece, hükme esas alınan savcılık raporunda “kasa” olarak geçen işlemlerin ne anlama geldiği açıklığa kavuşturulup, eğer davacı şirket çalışanı …‘ın doğrudan şirketin kasa hesabında yaptığı usulsüz işlemleri ifade ediyor ise bu işlemlerden davalı bankanın sorumlu olmayacağı, yine davalı banka vekilince bir kısım işlemlerin davacı şirket yetkilisine verilen ve korunması gereken internet şifresi ile şirket çalışanı … tarafından yapıldığı yönündeki savunması açıklığa kavuşturulmadan, ayrıca davacı şirketin ticari ilişkisi nedeniyle … Nak.Ltd.Şti.ne yapılan ödemelerden davalı bankanın sorumlu tutulamayacağı nazara alınmadan, davalı bankanın davacı şirkete aylık hesap ekstreleri gönderip göndermediği belirlenip, davacının bir kısım işlemlere itiraz ederken bir kısım işlemlere itiraz etmemesi durumunun dava konusu işlemlere icazet verme, başka bir deyişle yapılan işlemleri benimseme niteliğinde olup olmadığı konusunda bir değerlendirme yapılmadan ve taraf vekilerinin bilirkişi raporlarına karşı ileri sürdüğü ciddi itirazları karşılayacak denetime elverişli rapor alınıp gerektiğinde davacı şirket çalışanı … hakkındaki ceza dosyasının akıbeti de araştırılarak sonucuna göre bir karar verilmek gerekirken eksik incelemeyece dayalı olarak yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ : Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile asıl kararın taraflar, ek kararın davalı yararına BOZULMASINA, takdir olunan 1.480,00 TL duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 22/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 20. HUKUK DAİRESİ Esas : 2017/7614 Karar : 2017/5596 Tarih : 19.06.2017

HMK 304. Madde
Hükmün Tashihi

Hükümdeki yazı ve hesap hataları ile diğer benzeri açık hatalar, mahkemece re’sen veya taraflardan birinin talebi üzerine düzeltilebilir (HMK`nın 304/1 md.). HMK m. 304/1 hükmü, 1086 sayılı Kanunun 459. maddesinin “İki tarafın isim ve sıfat ve neticei iddialarına mütaallik hatalar ve esas hükümdeki hesap hataları kendilerinin istimaından sonra mahkeme tarafından tashih olunur” şeklindeki birinci cümlesindeki düzenlemeye karşılık gelmekte olup, bu düzenlemeyle, karardaki açık hataların mahkemece re’sen veya taraflardan birinin talebi üzerine tashih edilebileceği esası getirilmiştir.

HMK`nın 304. maddesine göre düzeltilebilecek “yazı ve hesap hataları ile diğer benzeri açık hatalar”, olayın gelişinden ve dosyanın incelenmesinden bir maddi hata olduğu kolayca anlaşılabilen ad veya soyattaki harf hataları, rakamlardaki eksik yazımlar vs. hatalardır. Başka bir değişle, hükümlerin tashihi yoluna, tarafların kimlik bilgilerindeki hatalarla, yazı, hesap ve diğer açık ifade hatalarının mevcudiyeti halinde başvurulabilir.

Tashihin nasıl yapılacağı ise HMK`nın 304/2. maddesinde belirtilmiştir. Buna göre, tashih kararı verildiği takdirde, düzeltilen hususlarla ilgili karar, mahkemede bulunan nüshalar ile verilmiş olan suretlerin altına veya bunlara eklenecek ayrı bir kağıda yazılır, imzalanır ve mühürlenir.

Hükümdeki yazı ve hesap hataları ile diğer benzeri açık hataların (maddi hataların) düzeltilmesi, hükmün icrasına (yerine getirilmesine) kadar istenebilir.

HMK’nın 304. maddesinde söz konusu olan düzeltme (tashih), hüküm verildikten sonraki dönemde, hükümdeki yazı ve hesap hataları ile diğer benzeri açık hataların (maddi hataların) düzeltilmesidir. Hükümden önceki dönemde maddi hataların düzeltilmesi, HMK`nın 183. maddesi hükmü uyarınca yapılır. Buna göre, hükümden önceki dönemde, tarafların veya mahkemenin dava dosyasında bulunan belgelerdeki açık yazı ve hesap hataları, karar verilinceye kadar düzeltilebilir. Taraflardan birinin yazı veya hesap hatasını düzeltmesi sonucu yargılama uzamışsa, yargılama giderlerinin belirlenmesinde bu durum da dikkate alınır.

Kanun yolu incelemesinde, esas yönünden kanuna uygun görülen hüküm, tarafların kimliklerine ait yanlışlıklarla, yazı, hesap veya diğer açık ifade yanlışlıklarından dolayı bozulamaz; hüküm, bu maddi hatalar düzeltilmek suretiyle onanır (m. HMK 370/3; HUMK m. 438/8). Kural olarak, her mahkemenin kendi kararındaki maddi hataları düzeltmesi gerekir ise de, Yargıtayın temyiz incelemesi sonucunda karardaki maddi hataları düzelterek onama yetkisi de, “hükümlerin tashihi” kurumunun somut planda bir uygulanma şeklini oluşturmaktadır.

Dairemizin 21.11.2016 gün ve 2016/9768 E. - 2016/10995 K. sayılı kararında “davacı ile davalı kurum arasında bir haksız fiil ilişkisi bulunmamaktadır. Başka bir ifadeyle, davalı kurumun sorumluluğu, kurum tarafından gerçekleştirilen bir haksız fiile dayalı bulunmayıp, 2918 sayılı Kanunun 98. madesi atfıyla, davacı kazazedeye 5510 sayılı Kanun çerçevesinde yapılacak tedavi yardımı kapsamı ile ilgilidir. Bu haliyle davanın, kapsamını 5510 sayılı Kanunun belirlediği sosyal güvenlik hukukunu ilgilendirmekte olup; uyuşmazlığın, 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 1 ve 7/3. maddeleri ile 5510 sayılı Kanunun 101. maddesi uyarınca, iş (sosyal güvenlik) mahkemesinde çözümlenmesi gerekmektedir.” denildiği anlaşılmaktadır. Dairemizin 21.11.2016 gün ve 2016/9768 E. - 2016/10995 K. sayılı merci tayini kararında maddi hata yoktur

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; maddi hata talebinin REDDİNE 19/06/2017 günü oy birliği ile karar verildi.

YARGITAY 9. HUKUK DAİRESİ Esas : 2017/20501 Karar : 2017/8964 Tarih : 25.05.2017

HMK 304. Madde
Hükmün Tashihi

1- Gerekçeli karar başlığında dava tarihinin “26.07.2013” yerine “12.10.2015 “ olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiştir.

2- Mahkemece yapılan yargılama sonunda oluşturulan gerekçeli kararda davalı Bakanlığa harç yükletilmiş, davacı vekilinin talebi üzerine 17.01.2017 tarihli “ TASHİH ŞERHİ “ başlıklı yazı ile;

” Mahkememizce yapılan resen inceleme sonucunda;

Her ne kadar gerekçeli kararın hüküm kısmında “ davacı tarafından yatırılan 92,65 TL. harcın davacıdan alınarak davacıya verilmesine “ yazılmış ise de;

Davalının … olması ve harçtan muaf olması sebebiyle hükmün bu kısmının;

” Davalı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına;

Olarak düzeltilmesine dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda karar verildi. “ denilerek tashih kararı şeklinde bir karar verilmiştir.

Davacı vekilinin 01.02.2017 tarihli “ harçların iadesine karar verilmesi talebini “ içeren tashih şerhinin düzeltilmesine ilişkin dilekçesi üzerine 20.02.2017 tarihli “ TASHİH ŞERHİ “ başlıklı yazı ile bu kez;

” 17.01.2017 tarihli tashih şerhinde hata yapıldığı anlaşıldığından 17.01.2017 tarihli tahsis şerhinin iptal edilerek;

Her ne kadar gerekçeli kararın hüküm kısmında “ Alınması gerekli 273,24 TL. karar ve ilam harcının peşin alınan 68,35 TL. harçtan mahsubu ile bakiye 204,89 TL. nin davalıdan alınarak hazineye gelir kaydına “ yazılmış ise de;

Davalının … olması ve harçtan muaf olması sebebiyle hükmün bu kısmının;

” Davalı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına; olarak düzeltilmesine dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda karar verildi. “ denilerek tashih kararı şeklinde bir karar verilmiştir.” Şeklindeki karar ile tashih şerhi düzeltilmiştir.

Mahkemenin bu kararları HMK. nun 304, 305 ve 306. Maddelerine aykırıdır.

Basit yargılama usulünde hükmün nasıl tefhim edileceği HMK. nun 321. maddesinde, hükmün unsurlarının neler olduğu HMK. nun 297. Maddesinde detaylıca açıklanmıştır.

6100 Sayılı HMK. na göre Mahkemece karar verildikten sonra kararda değişiklik yapılabilmesi iki halde kabul edilmiştir.

Bu hallerden ilki 304. maddede düzenlenen “ hükmün tashihi, diğeri 305. maddede düzenlenen “ hükmün tavzihi “ dir.

Mahkemece “TASHİH ŞERHİ” adı altında karar verilirken HMK. nun 306. maddesindeki usullere uyulmamıştır.

Mahkemenin “tashih şerhi” adı altında yaptığı düzeltme “ davalıya yüklenen borçların değiştirilmesidir”

Hüküm altına alınan karar ilam harcı ile harç masrafının tashih yolu ile düzeltilmesi mümkün değildir.

Hüküm altına alınan karar ilam harcı ile harç masrafına ilişkin yapılan hatanın HMK. nun 305. Maddesinde belirtilen “ hükmün tavzihi “ yoluyla düzeltilmesi de mümkün değildir.

Hükmün tavzihinin sınırı HMK. nun 305/2. maddesinde özellikle belirtilmiştir.

HMK. nun 305/2. maddesine göre “Hüküm fıkrasında taraflara tanınan haklar ve yüklenen borçlar, tavzih yolu ile sınırlandırılamaz, genişletilemez ve değiştirilemez.”

Mahkemenin “tashih şerhi” adı altında yaptığı düzeltme “ davalıya yüklenen borçların değiştirilmesidir” Davacının kabulü ile de olsa hükümde bu anlamda hiçbir değişiklik yapılamaz. Bu husus tashih yolu ile düzeltilebilecek bir hal değildir.

Mahkemenin 17.01.2017 ve 20.02.2017 tarihli tashih şerhi adı altında yaptığı düzeltmeler HMK. nun 305/2. maddesine açıkça aykırıdır.

Bu düzeltmelerin yapılabileceği kabul edilse bile yapılan düzeltmeler şekil itibarı ile de usule uygun olmayıp, yetersizdir. Hükmü düzeltmemektedir.

Açılan davada davalının/davalıların tamamının harçtan muaf olduğu hallerde davanın kabul yada kısmen kabulüne karar verildiğinde karar ilam harcı ile davacının yaptığı harç masraflarına ilişkin olarak;

“– Davalı/davalılar harçtan muaf olduğundan davalı/davalılar aleyhine harca hükmedilmesine yer olmadığına,

-Davacının yatırdığı başvuru harcı, peşin harç ( ve varsa ) ıslah harcının karar kesinleştiğinde ve isteği halinde davacıya iadesine” şeklinde karar verilmelidir.

Davada harçtan muaf olan davalının yanında harçtan muaf olmayan davalı/davalılar var ise karar ilam harcı ile davacının yaptığı harç masrafları harç masrafının kabul redde göre oranlanmayacağı gözden kaçırılmadan harçtan muaf olmayan davalı/davalılara yükletilmelidir.

Mahkemece her iki tashih şerhinde de davacının yatırdığı harçların ne olacağına ilişkin bir karar verilmemiştir.

Sonuç olarak Mahkemenin HMK. nun 304, 305 ve 306. maddelerine aykırı olan “17.01.2017 ve 20.02.2017 tarihli tashih şerhi adı altında yaptığı düzeltmelerin yok hükmünde sayılmasına,

492 Sayılı Harçlar Kanunu’ nun 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olan davalı Bakanlığa harç yükletilmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. Maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.

Sonuç:

Hüküm fıkrasının harca ve harç masrafına ilişkin paragraflarının tamamen çıkartılarak yerine;

“- Davalı Bakanlık harçtan muaf olduğundan Bakanlık aleyhine harca hükmedilmesine yer olmadığına,

-Davacının yatırdığı başvuru harcı ile peşin harcın karar kesinleştiğinde ve isteği halinde davacıya iadesine “ paragraflarının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.05.2017 oybirliği ile karar verildi.1- Gerekçeli karar başlığında dava tarihinin “26.07.2013” yerine “12.10.2015 “ olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiştir.