Eski Hale Getirme Dilekçesi

CMK Madde 41

(1) Eski hâle getirme dilekçesi, engelin kalkmasından itibaren yedi gün içinde, süreye uyulduğunda usule ilişkin işlemleri yapacak olan mahkemeye verilir.

(2) Dilekçe sahibi, sürenin geçmesinde kusuru olmadığına ilişkin olguları, varsa belgelerini de ekleyerek açıklar. Dilekçe verildiği anda usule ilişkin yapılamayan işlemler de yerine getirilir.

• 5271 sayılı CMK (Ceza Muhakemesi Kanunu) Tam Metin

CMK Madde 41 Gerekçesi

Madde, eski hâle getirmenin usulünü göstermektedir: Buna göre bir dilekçe usule ilişkin işlemleri yapacak olan mahkemeye verilecek ve dilekçede süreye uyulmamasının nedenleri açıkça ve inandırıcı bir biçimde yani ciddiyetle ve özenle bildirilecektir, gerektiğinde belgeler de eklenecektir. Kişi dilekçesini vermekle beraber aynı anda usule ilişkin olarak, 40 nci maddede belirlenen nedenlerle yapamadığı işlemleri de yerine getirecektir.

CMK 41 Eski Hale Getirme Dilekçesi Yargıtay Kararları

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/518 E. , 2020/2877 K.

• CMK 41
• Eski hale getirme talebi içeren temyiz dilekçesinin yasal süreden sonra verilmesi nedeniyle, eski hale getirme dilekçesinin 1 haftalık yasal süreye uyulmaması nedeniyle reddi gerekir.

Sanığın yokluğunda verilen kararın, yakalama emri ile savunması alınırken bildirdiği dosyada bilinen son adresi yerine, farklı bir adrese tebliğe çıkartılarak Tebligat Kanunu’nun 35. maddesine göre tebliğ edilmesinin usulüne uygun olmadığı anlaşılmış ise de; Tebligat Kanunu’nun “Usulüne aykırı tebliğin hükmü” başlıklı 32. maddesinde, “Tebliğ usulüne aykırı yapılmış olsa bile, muhatabı tebliğe muttali olmuş ise muteber sayılır. Muhatabın beyan ettiği tarih, tebliğ tarihi addolunur.” şeklindeki düzenleme ile 5271 sayılı CMK’nin 41. maddesindeki “Eski hâle getirme dilekçesi, engelin kalkmasından itibaren yedi gün içinde, süreye uyulduğunda usule ilişkin işlemleri yapacak olan mahkemeye verilir.” şeklindeki düzenleme de dikkate alındığında, sanığın karar tarihinden sonra, hükümlü olarak bulunduğu ceza infaz kurumu aracılığıyla gönderdiği 09.01.2017 tarihli dilekçesi ile uzlaştırma yasasından faydalanmak istediği, bu talebin reddinden sonra 04.07.2019 tarihli dilekçesi ile yokluğunda verilen kararı temyiz etmek istediğini bildirmiş ise de; sanığın uzlaştırma talebini içeren 09.01.2017 tarihli dilekçesi ile karardan haberdar olduğu halde, bu tarihten itibaren 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla, sanığın temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak REDDİNE, 13.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.

Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/9781 E. , 2019/18601 K.

• CMK 41
• Süresi içinde verilen eski hale getirme talepli temyiz dilekçesiyle ileri sürülen temyiz talebi incelenmelidir.

Suça sürüklenen çocuk müdafiinin 24.06.2015 tarihinde 7 gün istirahat raporu aldığının ve 5271 sayılı CMK’nin 41. maddesi gereğince engelin kalktığı tarihten itibaren 7 günlük süre geçmeden 29.06.2015 tarihinde eski hale getirme talepli temyiz isteminde bulunduğunun anlaşılması karşısında, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;

Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 03.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/18987 E. , 2020/18943 K.

• CMK 41
• Eski hale getirme dilekçesi, engelin kalkmasından itibaren 7 gün içerisinde verilmelidir.

Hükümlünün 09/07/2019 havale tarihli dilekçesiyle zorunlu tebliğ işleminin usulsüz olduğunu, tebliğ tarihinde cezaevinde olduğunu ve eski hale iade talebinin olduğunu belirtmiş ise de; hükümlü … hakkında verilen mahkumiyet kararının 18/01/2008 tarihinde zorunlu müdafiine tebliğ edildiği, ayrıca cezanın 26/03/2009-30/06/2009 tarihleri arasında infaz edildiği ve hükümlünün 26/03/2009 tarihli dilekçesiyle, Büyükçekmece Sulh Ceza Mahkemesi’nde görülen ve beraat ettiği dosyada cezaevinde bulunduğu sürenin Şişli 6. Asliye Ceza Mahkemesi’nde görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen 4.800 TL yerine 240 gün hapis cezasından mahsup talebinde bulunması karşısında hükümlünün hakkında verilmiş olan karar hakkında bilgi sahibi olduğu, CMK’nın 41. maddesi uyarınca eski hale getirme dilekçesini engelin ortadan kalkmasından itibaren (hükümden haberdar olmasına rağmen) belirtilen süre (Yedi Gün) içerisinde vermediği, dolayısıyla eski hale getirme şartları oluşmadığı anlaşılmıştır.

YARGITAY 6. CEZA DAİRESİ Esas: 2017/3416 Karar: 2018/292 Tarih: 23.01.2018

• CMK 41. Madde

• Eski Hâle Getirme Dilekçesi

Mersin 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 2017/22 Esas 2017/70 Karar sayılı ilamı ile nitelikli yağma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne karşı, sanık … ve savunmanın, 272 ve müteakip maddeleri uyarınca İstinaf kanun yoluna başvurması üzerine; Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucu verilen 14/04/2017 gün ve 2017/688 Esas 2017/650 Karar sayılı “esastan red” kararına karşı, sanık ve savunmanı tarafından açılan temyiz davası üzerine, temyiz dilekçesinde ileri sürülen hukuka aykırılıklar CMK’nın 288, 289. maddeleri kapsamında incelenip görüşüldü;

Sanık savunmanı Av….’ın, 18.07.2017 tarihli dilekçesi ile eski hale getirme ve temyiz isteminde bulunup, 10.05.2017 günü ayağında meydana gelen kırık nedeniyle hükmü süresinde temyiz edemediğini belirterek, 12.05.2017-27.06.2017 tarihleri arasında raporlu olduğuna dair belgeleri dosyaya ibraz ettiğinin anlaşılması karşısında; 5271 sayılı CMK’nın 40/1,, 41/1-2,, 42/1. maddeleri uyarınca eski hale getirme istemi ve temyiz talebi yerinde görülerek yapılan incelemede;

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; sanık hakkında kurulan hükmün usul ve mevzuata uygun olduğu gerekçesiyle, istinaf isteminin esastan reddine dair verilen kararda hukuka aykırılık bulunmadığından, sanık … ve savunmanın temyiz itirazlarının reddiyle, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 2017/688 Esas, 2017/650 Karar sayılı esastan red hükmünün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 23.01.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

YARGITAY 6. CEZA DAİRESİ Esas: 2014/12244 Karar: 2018/272 Tarih: 18.01.2018

• CMK 41. Madde

• Eski Hâle Getirme Dilekçesi

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 27.11.2010 tarih 2011/274-300; 06/12/2008 gün 23/09/1974 tarih 16/04/1973 gün 213-345 Esas ve Karar sayılı kararlarında açıkça, temyiz süresinin geçirilmesinden sonra eski hale getirme başvurularını değerlendirme yetkisinin Yargıtayda olduğu belirtilmiştir. Buna göre, sanık … savunmanının eski hale getirme ve temyiz incelemesi hakkında, 5271 sayılı CMK’nın 42/1. maddesine göre Yargıtay ilgili Ceza Dairesi tarafından değerlendirme yapılacağından, Karşıyaka 2. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 16/06/2014 gün ve 2014/26 Esas, 2014/247 Karar sayılı “temyiz talebinin süre yönünden reddine” ilişkin ek kararına ve 05.06.2014 günü yüzüne karşı açıklanan karara yönelik sanık … savunmanı Av. …‘in 25.06.2014 tarihli dilekçesi ile eski hale getirme ve temyiz isteminde bulunup, 12.06.2014 günü geçirdiği rahatsızlık nedeniyle hükmü süresinde temyiz edemediğini belirterek, 12.06.2014 - 13.06.2014 tarihleri arasında raporlu olduğuna dair belgeyi dosyaya ibraz ettiğinin anlaşılması karşısında; 5271 sayılı CMK’nın 40/1,, 41/1-2,, 42/1. maddeleri uyarınca eski hale getirme istemi ve temyiz talebi yerinde görülerek sanıklar hakkında yapılan incelemede;

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulu’nun takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak,

Mahkemece 5271 sayılı Yasa’nın 150/3. maddesi uyarınca sanıklara savunmalarını yapmak üzere zorunlu savunman görevlendirilmesi nedeniyle, atanan savunmanlara ödenen avukatlık ücretinin sanıklara yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesinin, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı olduğunun gözetilmemesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanıklar … ve … savunmaları ile o yer cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından sanıklar hakkındaki 764,00.-TL zorunlu müdafilik ücretine ilişkin bölümün çıkartılarak 148,00.-TL yargılama giderinin sanıklardan ayrı ayrı alınmasına karar verilmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/01/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

YARGITAY 2. CEZA DAİRESİ Esas : 2016/19752 Karar : 2017/685 Tarih : 23.01.2017

• CMK 41. Madde

• Eski Hâle Getirme Dilekçesi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:

1- Sanık … yönünden Av….’in temyiz isteminin incelenmesinde;

5271 sayılı CMK’nın 150/2. maddesi uyarınca sanık …‘e müdafii olarak atanan Av. …., sanık hakkında kurulan 15/02/2007 ve 05/07/2007 tarihli hükümleri, 04/07/2007 ve 11/07/2007 tarihlerinde temyiz etmiş ise de, 15/02/2007 tarihli hükmün verilmesinden sonra, ancak müdafiinin 04/07/2007 tarihinde temyiz isteminde bulunmasından önce, Av. …..’nın, sanığın vekili olduğunu belirtir 13/06/2007 tarihli dilekçeyi ve ekinde aynı tarihli vekaletnameyi dosyaya sunmasıyla birlikte, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 7/1-ç. maddesi uyarınca Av…..’in müdafilik görevi sona erdiğinden, Av. …‘in temyiz talebinin 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak REDDİNE,

2- Sanık … yönünden Av. ….’in temyiz isteminin incelenmesinde;

Sanık … müdafiinin 04/07/2007 tarihli dilekçesindeki anlatımından temyiz başvurusu ile birlikte eski hale getirme isteminde de bulunduğu açıkça anlaşılmakta olup eski hale getirme isteği hakkındaki karar verme yetkisi, 5271 sayılı CMK’nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay’ın ilgili Dairesine ait olduğundan, Mahkemenin temyiz isteminin reddine dair 05/07/2007 tarihli ve 2006/449 E., 2007/59 K. sayılı ek karar hukuki dayanaktan yoksun ve yok hükmünde olduğu, öte yandan, sanık müdafiinin 5271 sayılı CMK’nın 41/1. maddesine aykırı olarak, engel durumun ortadan kalkmasından itibaren yedi gün içinde eski hale getirme ve temyiz isteminde bulunmadığı anlaşılmakla, sanık müdafiinin temyiz isteminin aynı Kanunun 317. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE,

3- Sanık … yönünden yapılan incelemede;

Ayrıntıları Ceza Genel Kurulunun 18/03/2008 tarih ve 9-7-56 sayılı kararında açıklandığı üzere, kovuşturma evresinde kendisine zorunlu müdafii atandığından sanığın haberdar edilmediği durumlarda zorunlu müdafiye yapılan tefhim ve tebliğlerin kendisine bağlanan hukuki sonuçları doğurmayacağı, bu durumda hükmün sanığın kendisine de tebliğ edilmesi ve sanık tarafından temyiz dilekçesi vermesi halinde temyiz isteminin kabul edilmesi gerektiği gözetildiğinde, somut olayda gerekçeli kararın 27/07/2012 tarihinde sanığa tebliğ edildiği, sanığın vekaletname ile yetkilendirdiği müdafii olan Av. ….’ın 03/08/2012 tarihinde süresinde hükmü temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede;

Hükümden sonra 08/02/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanun’un 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesindeki hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin değerlendirilmesi zorunluluğu,

Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan bu sebeplerden dolayı diğer yönleri incelenmeyen hükmün istem gibi BOZULMASINA, 23/01/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 21. CEZA DAİRESİ Esas : 2016/9413 Karar : 2016/7993 Tarih : 26.12.2016

• CMK 41. Madde

• Eski Hâle Getirme Dilekçesi

04/04/2016 tarihli Ek Karar: Sanık müdafiinin temyiz isteğinin süre yönünden reddine

Sanık … müdafii 18/04/2016 (Ek Karar için)

5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 311. maddesi hükmüne göre, eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde bulunması halinde, inceleme merciinin Yargıtay`ın ilgili dairesi olduğu, sanığın 31.03.2016 tarihli ve sonraki tarihli dilekçesi ile eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunduğu anlaşıldığından, yerel mahkemenin 04.04.2016 gün sayılı ek kararının kaldırılarak yapılan incelemede gereği görüşüldü:

Sanığın, yokluğunda verilip 24.02.2016 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmün, sanık müdafii tarafından sunulan 01.04.2016 havale tarihli eski hale getirme talebinide içerir temyiz dilekçesi ile temyiz edildiği,

İncelenen dosya içeriğine göre sanığın … Hastanesi Sağlık Hizmetleri A.Ş.’den 15/02/2016 tarihinde taburcu olduktan sonra, sanık adına düzenlenmiş olan ve gerekçeli kararı içeren tebligatın usulüne uygun olarak eşi … imzasına 24/02/2016 tarihinde tebliğ edildiği, temyiz süresi içinde sanığın 25/02/2016 tarihinde T.C….Sağlık Uygulama ve Araştırma Hastanesi`ne yattığı ve bu hastaneden 03/03/2016 tarihinde taburcu olduğu,

5271 sayılı CMK`nun 41. maddesinde yer alan;

“Madde 41 - (1) Eski hâle getirme dilekçesi, engelin kalkmasından itibaren yedi gün içinde, süreye uyulduğunda usule ilişkin işlemleri yapacak olan mahkemeye verilir.

(2) Dilekçe sahibi, sürenin geçmesinde kusuru olmadığına ilişkin olguları, varsa belgelerini de ekleyerek açıklar. Dilekçe verildiği anda usule ilişkin yapılamayan işlemler de yerine getirilir.”

Şeklindeki yasal düzenleme gereğince; eski hale getirme ve temyiz dilekçesinin sağlık engelinin sona erdiği 03/03/2016 tarihinden itibaren 7 gün içinde mahkemeye verilmesi gerektiği halde, sanık … müdafiince, sanığın sağlık engelinin sona erdiği 03/03/2016 tarihinden itibaren 7 günlük süre geçtikten sonra 01/04/2016 tarihinde eski hale getirme ve temyiz dilekçesinin sunulmuş olduğu anlaşıldığından, yerinde görülmeyen eski hale getirme talebi ile süresinden sonra vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK`nun 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE, 26.12.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.

YARGITAY 15. CEZA DAİRESİ Esas : 2013/23259 Karar : 2016/573 Tarih : 20.01.2016

• CMK 41. Madde

• Eski Hâle Getirme Dilekçesi

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine yönelik hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;

5271 sayılı CMK`nun 41. maddesi ve 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesine göre temyiz süresinin kaçırılması nedeniyle eski hale getirme isteğini inceleyip bu konuda karar verme yetkisi, bu istemle birlikte temyiz itirazları da ileri sürüldüğünden dairemize ait olduğundan, sanığın eski hale getirme isteği üzerine mahkemece verilen temyiz isteminin reddine ilişkin kararın hukuken geçersiz olduğu olduğu kabul edilerek , sanığın mahkemede bildirdiği adresine gerekçeli kararın tebliğinin yapıldığı tarihte cezaevinde olduğu anlaşıldığından, sanığın eski hale getirme talebinin kabulü ile yapılan temyiz incelenmesinde;

Şikayetçi A.. T..’in banka ATM’sinden para çekmek istediği sırada kendisinin banka çalışanı olduğunu söyleyen sanığın şikayetçinin abisine bankalarından kredi çekeceğinden bahisle kandırarak 400 TL para aldığı olayda, yine sanığın şikayetçi M.. B..`a hava alanında iki aylık bir iş olduğunu kendisini çalıştırabileceklerini söyleyip, iş akdi düzenleyeceğini ve şikayetçinin bu iş akdi çerçevesinde çalışacağı izlenimini vererek bunun için gerekli olan ve bankaya yatırılması gerektiği söyleyerek 1000 TL parayı şikayetçiden aldığı olayda, yine sanığın kendisini dershanede çalışan öğretmen olarak tanıtıp çilek siparişi vererek şikayetçiden çilek ile birlikte 200 TL paranın üstünü getirmesini söyleyerek şikayetçiyi dershanenin altında bulunan banka önünde karşılayarak şikayetçiden 200 TL paranın üstü olan 180 TL parayı alıp telefonla birileri ile konuşma izlenimi verip 200 TL parayı vermeye ve çileği almaya birilerinin geleceği izlenimini vererek ortadan kaybolduğu olaylarda,dolandırıcılık suçlarının oluştuğuna yönelik mahkeme kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın taktiri indirim nedenlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün (ONANMASINA ), oybirliğiyle karar verildi.